Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Δελτίο Tύπου


Η Επιτροπή ανοίγει τον δρόμο για ανάπτυξη με αποδοτική χρήση των πόρων
Βρυξέλλες, 20 Σεπτεμβρίου 2011 – Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε σήμερα «χάρτη πορείας» με σκοπό τον μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής οικονομίας σε βιώσιμη οικονομία μέχρι το έτος 2050. Στον χάρτη πορείας προς μια Ευρώπη με αποδοτική χρήση των πόρων περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να επιτύχουμε ανάπτυξη με αποδοτική χρήση των πόρων, πράγμα ουσιώδες για τη μελλοντική ευτυχία και ευημερία. Ο χάρτης πορείας προσδιορίζει τους οικονομικούς τομείς που καταναλίσκουν τους περισσότερους πόρους και προτείνει εργαλεία και δείκτες που θα βοηθήσουν στην καθοδήγηση της δράσης στην Ευρώπη και διεθνώς. Πρόκειται για θεματολόγιο ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης βασιζόμενο στη χρήση λιγότερων πόρων όταν παράγουμε και καταναλίσκουμε αγαθά και δημιουργούμε επιχειρήσεις και ευκαιρίες απασχόλησης από δραστηριότητες όπως η ανακύκλωση, ο καλύτερος σχεδιασμός προϊόντων, η υποκατάσταση υλικών και η οικοτεχνολογία.
Ο αρμόδιος για το περιβάλλον Επίτροπος κ. Janez Potočnik δήλωσε: «Η πράσινη ανάπτυξη είναι το μοναδικό βιώσιμο μέλλον – για την Ευρώπη και τον κόσμο. Η βιομηχανία και το περιβάλλον πρέπει να συνεργαστούν –τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά μας είναι τα ίδια.»
Καλύτερη χρήση πόρων σε τεταμένο περιβάλλον
Η εντεινόμενη ζήτηση παγκοσμίως αυξάνει την πίεση για το περιβάλλον, και δημιουργεί μεγαλύτερο ανταγωνισμό για πόρους. Νευραλγικοί φυσικοί πόροι όπως πρώτες ύλες, μέταλλα, ενέργεια, βιοποικιλότητα και νερό έχουν χρησιμοποιηθεί για να τροφοδοτήσουν την οικονομική ανάπτυξη ωσάν να ήσαν ανεξάντλητες οι παρεχόμενες ποσότητες. Αυτό δεν είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμο. Ο σημερινός χάρτης πορείας προωθεί τα μέσα με τα οποία μπορούμε να συνεχίσουμε να επιτυγχάνουμε ανάπτυξη κατά τρόπο βιώσιμο.
Τα μέτρα που εκτίθενται έχουν σκοπό τον μετασχηματισμό της παραγωγής και της κατανάλωσης, με κίνητρα για τους επενδυτές ώστε να προωθήσουν την οικολογικώς ορθή καινοτομία και να δώσουν μεγαλύτερο ρόλο στον οικοσχεδιασμό, την οικοσήμανση και τις φιλικότερες για το περιβάλλον δαπάνες δημόσιων φορέων. Οι κυβερνήσεις καλούνται να μεταστρέψουν τη φορολογία από την εργασία στη ρύπανση και τους πόρους, και να παράσχουν νέα κίνητρα ώστε οι καταναλωτές να σπρωχθούν σε προϊόντα με αποδοτική χρήση πόρων. Επίσης, ο χάρτης πορείας συνιστά την προσαρμογή των τιμών ώστε να αντικατοπτρίζονται τα πραγματικά κόστη της χρήσης πόρων, ιδίως όσον αφορά το περιβάλλον και την υγεία.
Ο χάρτης πορείας αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της μη αποδοτικής χρήσης πόρων στους τομείς που επιφέρουν τις περισσότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις - δηλαδή στον επισιτισμό, τα κτίρια και την κινητικότητα, των οποίων οι συνδυασμένες επιπτώσεις αντιστοιχούν στο 70 έως 80 % του συνόλου των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Τονίστηκε επίσης η σημασία που έχει η διαχείριση των φυσικών πόρων οι οποίοι στηρίζουν αποτελεσματικότερα την οικονομία μας. Εντείνονται σταθερά οι πιέσεις που ασκούνται σε πόρους όπως η βιοποικιλότητα, το έδαφος και το κλίμα, και η αποτυχία επίτευξης των τεθέντων στόχων θα μπορούσε να σημαίνει μακροπρόθεσμα καταστροφή.
Εξέταση της αποδοτικής χρήσης πόρων σε όλα τα πολιτικά επίπεδα
Ο χάρτης πορείας συνιστά ολοκληρωμένη προσέγγιση στο πλαίσιο πλήθους τομέων άσκησης πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε επίπεδο κρατών μελών, με εστίαση στους πόρους οι οποίοι υφίστανται την εντονότερη πίεση. Τα χρησιμοποιούμενα μέσα θα περιλαμβάνουν νομοθεσία, μέσα βασιζόμενα στην αγορά, επανεστίαση μέσων χρηματοδότησης και προώθηση βιώσιμης παραγωγής και κατανάλωσης. Μέχρι το έτος 2013 θα έχουν εκπονηθεί σαφείς στόχοι και δείκτες προσδίδοντες προβλεψιμότητα και διαφάνεια για όλα, με συμμετοχική διαδικασία στην οποία εμπλέκονται οι πολιτικοί ιθύνοντες, ειδήμονες, ΜΚΟ, επιχειρήσεις και καταναλωτές.
Ιστορικό
Η εμβληματική πρωτοβουλία Ευρώπη 2020 για την αποδοτική χρήση πόρων ζήτησε χάρτη πορείας που να καθορίζει μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους για την αποδοτική χρήση πόρων και μέσα για την επίτευξη των στόχων αυτών. Ο εν λόγω χάρτης πορείας βασίζεται σε άλλες εμβληματικές πρωτοβουλίες τις οποίες και συμπληρώνει, όπως ο Χάρτης πορείας για οικονομία με χαμηλές ανθρακούχες εκπομπές και τη Λευκή Βίβλο για τις μεταφορές που εκδόθηκαν την άνοιξη του 2011, και τον ενεργειακό χάρτη πορείας που αναμένεται για αργότερα εντός του τρέχοντος έτους. Ο χάρτης πορείας για την αποδοτική χρήση πόρων βασίζεται επίσης στη θεματική στρατηγική του 2005 για τη βιώσιμη χρήση φυσικών πόρων και τη βιώσιμη αναπτυξιακή στρατηγική της ΕΕ.
Τα επόμενα βήματα
Τώρα θα προχωρήσουν οι διάφορες ενέργειες και τα διάφορα μέτρα που προσδιορίζονται στον χάρτη πορείας. Η Επιτροπή θα εκπονήσει τις ενδεδειγμένες πολιτικές και νομοθετικές προτάσεις για την υλοποίησή του. Παράλληλα, τα κράτη μέλη θα χρειαστεί να ενεργήσουν στο επίπεδό τους, μεταφέροντας σε επιχειρήσεις και καταναλωτές τα νέα μέτρα για την αποδοτική χρήση.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αποδοτική χρήση πόρων και για τη μελέτη του χάρτη πορείας παρακαλείσθε να ανατρέξετε στη διεύθυνση:

«Πράσινες στέγες» και οικολογικός σχεδιασμός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο

Εντός του έτους θα ξεκινήσει σε πρώτη φάση ο σχεδιασμός για τις «πράσινες στέγες», σε όλα τα κτίρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ενώ σε δεύτερη φάση θα δημιουργηθούν γύρω από τα κτίρια «πράσινοι» δρόμοι και παρτέρια.Το ΑΠΘ είναι το πρώτο πανεπιστήμιο που έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα της ΕΕ για τη δημιουργία πράσινων στεγών και την ενεργειακή απόδοση των δημόσιων κτιρίων. 


Όταν ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός, όλες οι ταράτσες των κτιρίων του πανεπιστημίου θα έχουν μετατραπεί σε χώρους πρασίνου και βλάστησης, προσφέροντας με τον τρόπο αυτό μία ανάσα δροσιάς και οξυγόνου στο κέντρο της πόλης.Οι πράσινες στέγες αποτελούν ουσιαστικά χώρους καλυμμένους με χώμα και φυτεμένους με βλάστηση που αναπτύσσεται σε ελεγχόμενες συνθήκες, αλλά συμπεριφέρεται σαν οποιαδήποτε άλλη βλάστηση στο έδαφος. Πέρα, δε, από τα περιβαλλοντικά οφέλη, μία «πράσινη στέγη» προσφέρει και οικονομικά, εξαιτίας της ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου.Σύμφωνα με τον πρύτανη, Γιάννη Μυλόπουλο, επόμενος οικολογικός στόχος για το πανεπιστήμιο είναι η ενεργειακή του ανεξαρτησία, με τη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, που αναμένεται να εξοικονομήσει χρήματα στο πανεπιστήμιο. Στην κατεύθυνση αυτή προβλέπεται αρχικά η τοποθέτηση φωτοβολταϊκών συστημάτων στα πάρκα και τα αγροκτήματα του πανεπιστημίου.Το ΑΠΘ σχεδιάζει εξάλλου τον επανασχεδιασμό για την ενεργειακή αξιοποίηση και ενίσχυση των κτιρίων (θερμομόνωση), την ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων (κυρίως σε σχολές όπως η Ιατρική και το Χημικό), την πώληση βιολογικών και υγιεινών προϊόντων στα κυλικεία και την ήπια αγροτουριστική αξιοποίηση των αγροκτημάτων και των δασών του (Περτούλι, Χολομόντας κ.ά.).

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Seattle children's PlayGarden



Ένας απλός χώρος με ένα γήπεδο μπάσκετ μετατράπηκε σε χώρο φαντασίας δημιουργικότητας, παιχνιδιού για τα παιδιά της πόλης και κύρια για αυτά με ειδικές ανάγκες 



Το ίδρυμα Seattle Children's PlayGarden ιδρύθηκε το 2002 με σκοπό να δημιουργήσει ένα τέτοιο εγχείρημα – χώρο. Ο σχεδιασμός έγινε από Αρχιτέκτονες τοπίου σε συνεργασία με την ιατρική ομάδα και την Τοπική κοινωνία. Πρώτο μέλημα στον σχεδιασμό ήταν η προσβασιμότητα και ασφάλεια των χρηστών. Ο οικολογικός σχεδιασμός βοήθησε στην κατασκευή της εγκατάστασης και την λειτουργία του. Παράλληλα ήταν εργαλείο ώστε η κατασκευή να επιδοτηθεί και να λάβει περισσότερες χορηγίες 


Απευθύνεται σε παιδιά 4-18 χρονών με προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης, αθλητισμό, εξερευνήσεις, κηπουρική. Περιλαμβάνει τμήμα θεραπευτικών κήπων ιδιαίτερα για παιδιά με αναπηρίες και χώρους όπου μπορούν να φιλοξενηθούν καλοκαιρινές κατασκηνώσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το πρόγραμμα για παραγωγή λαχανικών όπου τα παιδιά αξιοποιούν και καταναλώνουν προϊόντα που παράγουν. Έτσι νέοι της πόλης έρχονται σε επαφή με την αλυσίδα παραγωγής τροφής. 


Το κτήριο έχει πράσινο δώμα είναι 1300 τετραγωνικά μέτρα. Συλλέγει 600.120 λίτρα νερού σε ετήσια βάση που σημαίνει πρακτικά εξοικονόμηση 330 δολαρίων για την πόλη από το κόστος διαχείρισης όμβριων. Μειώνει και τα έξοδα για κλιματισμό του κτιρίου που δέχεται 400 παιδιά καθημερινά. Το νερό συλλέγεται σε δεξαμενή και χρησιμοποιείται μαζί με νερά από τις βρύσες των παιδιών για άρδευση των κήπων. Το συνολικό έργο κόστισε 1,5 εκ. δολάρια και αφορά συνολικό χώρο πέντε στρεμμάτων





Πηγή : http://www.lafoundation.org/research/landscape-performance-series/case-studies/case-study/366/

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

American Society for Horticultural Science


Στην έκδοση του Αυγούστου 2011 του Επιστημονικού Περιοδικού "Hortscience", το οποίο εκδίδεται από την Αμερικανική Ένωση "American Society for Horticultural Science", συμπεριλαμβάνεται άρθρο για τη χρήση της ελαφρόπετρας ΛΑΒΑ στις πράσινες στέγες.

Το άρθρο έχει τίτλο "Green Roof Substrate Type and Depth affect the growth of the native species Dianthus Fruticosus under reduced irrigation regimens" και η συγγραφική ομάδα προέρχεται από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Φυτικής Παραγωγής - Εργαστήριο Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου). Η ελαφρόπετρα ΛΑΒΑ χρησιμοποιήθηκε στα σχετικά πειράματα ως συστατικό του υποστρώματος (40% ή 50%) της εκάστοτε υπο εξέταση πράσινης στέγης. για περισσότερα : http://hortsci.ashspublications.org/

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Κηπουρική για όλους στο Κολλέγιο Αθηνών - Κολλέγιο Ψυχικού


Το πρόγραμμα απευθύνεται σε ερασιτέχνες κηπουρούς που αγαπούν το πράσινο αλλά δεν έχουν καμία εμπειρία. Έχει στόχο να διαμορφώσει έναν «πράσινο» τρόπο σκέψης, να απομυθοποιήσει την κηπουρική και τα «μυστικά» της. Μέσα από την παρατήρηση και, όπου είναι εφικτό, την πρακτική εφαρμογή είτε στον πάγκο του εργαστηρίου είτε απ΄ ευθείας στον κήπο, παράλληλα με τις πρακτικές συμβουλές, την απλοποιημένη και κατανοητή παρουσίαση επιστημονικών εννοιών, τους εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης των εχθρών και ασθενειών των φυτών με σκοπό την αποφυγή χρήσης χημικών, την εξοικείωση με την κατάλληλη βιβλιογραφία, οι σπουδαστές μπορούν σύντομα να διαχειρίζονται μόνοι τους τα προβλήματα και τις απορίες σε ότι έχει να κάνει με τη φροντίδα του κήπου και της βεράντας και να εξελιχθούν σε ερασιτέχνες που θα νοιώθουν ικανοποίηση για τις γνώσεις και τις ικανότητές τους.

Καθηγητής: Ανδρέας Μπαρμπούτσης, Σπούδασε Γεωπόνος, στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας με μεταπτυχιακό στην Αρχιτεκτονική Τοπίου. Εργάζεται ως Μελετητής έργων πρασίνου στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Διδάσκει Κηποτεχνία και Αρχιτεκτονική Τοπίου στο ΤΕΙ Καλαμάτας. Ίδρυσε, μαζί με τον Κώστα Τάτση, το "βιοπράσινο" www.bioprasino.gr, το πρώτο ηλεκτρονικό κατάστημα για τον οικολογικό κήπο. Αρθρογραφεί στον “Ερασιτέχνη Κηπουρό” της Καθημερινής. Συμμετείχε στην οργάνωση και στην ενημέρωση του κοινού σε εκθέσεις του Δήμου Περιστερίου και του Δήμου Αθηναίων. Παρουσίασε την εβδομαδιαία εκπομπή για τον κήπο στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 «Χρώματα και Αρώματα» . Παρουσίασε θέματα κήπου και περιβάλλοντος σε τηλεοπτικές εκπομπές (MEGA, ANT1, ΣΚΑΙ, NET, ET1, ET3, INFOPLUS). Από τον Ιούνιο 2010, επιμελείται τη θεματική έρευνα, το σχεδιασμό κήπων και παρουσιάζει την εκπομπή «Κηπουρέματα», την πρώτη εκπομπή κηπουρικής στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ.
Διάρκεια:  14 εβδομάδες, 1 φορά την εβδομάδα (Τετάρτη 17:30-19:30).

Έναρξη:  12 Οκτωβρίου 2011


Πληροφορίες και Εγγραφές: Γραμματεία Προγράμματος Επιμόρφωσης Ενηλίκων στο Κολλέγιο Αθηνών-Κολλέγιο Ψυχικού, Στεφάνου Δέλτα 15, Π. Ψυχικό, κτίριο ΚΑΠΠΣ,
τηλ. 210 6748160 και 210 6748153, www.haef.gr

Κατάρτιση σε «πράσινα επαγγέλματα» για 7.500 ανέργους

Από τον Οκτώβριο θα ξεκινήσει η κατάρτιση ανέργων σε πιστοποιημένα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) σε όλη την Ελλάδα, με υποχρεωτική απασχόληση σε «πράσινα» επαγγέλματα, δηλ. τομείς που αφορούν στην περιβαλλοντική διαχείριση. Πρόκειται για 293 προγράμματα «Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης», από τα οποία αναμένεται να επωφεληθούν 7.500 άνεργοι.


Τα προγράμματα αφορούν σε επαγγέλματα της "πράσινης οικονομίας" που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή προϊόντων ή στην παροχή υπηρεσιών φιλικών προς το περιβάλλον και εντάσσονται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ "Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού".

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να πληροφορούνται από τις κατα τόπους Υπηρεσίες Απασχόλησης του ΟΑΕΔ, τα κατά τόπους Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης του ΟΑΕΔ και τα πιστοποιημένα ΚΕΚ, καθώς και από την ηλεκτρονική σελίδα του ΕΣΠΑ.

Η επιμόρφωση θα συνδεθεί με την πρακτική άσκηση στον τομέα της πράσινης ανάπτυξης, με συνεργαζόμενες επιχειρήσεις, ενώ περιλαμβάνει και υποχρεωτική απασχόληση του 30% των καταρτισθέντων σε θέσεις εργασίας σχετικές με το αντικείμενο.

Τα προγράμματα θα υλοποιηθούν σταδιακά ανά περιοχή από τον Οκτώβριο 2011 έως και το τέλος του 2013.

Προτεραιότητα συμμετοχής στην κατάρτιση στα θέματα περιβαλλοντικής διαχείρισης έχουν τα άτομα που εντάσσονται στις ακόλουθες κατηγορίες ωφελούμενων:

• Νέοι/ες

• Γυναίκες

• Μακροχρόνια άνεργοι/ες

• Άτομα που προέρχονται από πληθυσμιακές ομάδες που αποκλείονται ή απειλούνται με αποκλεισμό από την αγορά εργασίας (όπως Άτομα με Αναπηρία, παλιννοστούντες, πρόσφυγες, μετανάστες, αιτούντες άσυλο, θύματα trafficking, θύματα ενδοοικογενειακής βίας, χρήστες και πρώην χρήστες ουσιών, οροθετικοί, ανήλικοι παραβάτες, φυλακισμένοι, αποφυλακισμένοι, άστεγοι, άτομα ευρισκόμενα σε κατάσταση φτώχειας και απειλούμενα από φτώχεια, άτομα με πολιτισμικές και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες).

• Πτυχιούχοι ΤΕΙ, ΑΕΙ (οι οποίοι λόγω της εγγραφής τους σε επαγγελματικές ενώσεις - επιμελητήρια, π.χ. μηχανικοί, δεν έχουν την δυνατότητα εγγραφής στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ).

Η κατανομή προϋπολογισμού και αριθμού ωφελουμένων ανά Περιφέρεια έχει ως εξής:

Περιφέρειες Σύγκλισης : Ανατολική Μακεδονία - Θράκη, Θεσσαλία, Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησος, Ήπειρος, Βόρειο Αιγαίο, Ιόνιοι Νήσοι, Κρήτη - Αριθμός ωφελουμένων: 4.147 άτομα

Περιφέρειες Σταδιακής Εξόδου : Αττική , Κεντρική Μακεδονία, Δυτική Μακεδονία - Αριθμός ωφελουμένων: 3.047 άτομα

Περιφέρειες Σταδιακής Εισόδου : Στερεά Ελλάδα, Νότιο Αιγαίο Αριθμός ωφελουμένων: 306 άτομα.

Περιεχόμενο - Εκπαιδευτικές Ενότητες - Διάρκεια της Κατάρτισης

Τα αντικείμενα κατάρτισης αναφέρονται σε ειδικότητες σχετικές με τα θέματα της αειφόρου περιβαλλοντικής διαχείρισης, τα λεγόμενα "πράσινα επαγγέλματα".

Ακολουθεί ενδεικτική παράθεση επαγγελματικών ειδικοτήτων:
Α) Στον πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, δάση, μεταλλεία) συμπεριλαμβάνονται:
• Βιολογική γεωργία, κτηνοτροφία και μελισσοκομία

• Αειφορική αλιεία καθώς και αειφορική διαχείριση δασών

• Σχεδιασμένη αποκατάσταση των μεταλλευτικών χώρων

• Διαχείριση της βιοποικιλότητας και δράσεις για την αποκατάσταση της

• Διαχείριση τόπου, αστικού και περιαστικού πράσινου, αγροκτημάτων πόλης κ.λ.π.

• Ορθολογική εξόρυξη και εκμετάλλευση ορυκτών πόρων

Β) Στο δευτερογενή τομέα (βιομηχανία, κατασκευές) συμπεριλαμβάνονται:
• Διατροφή με οικολογικά ή βιολογικά προϊόντα

• Παραδοσιακά προϊόντα χειροτεχνίας, όπως υφαντά, πήλινα κ.α.

• Είδη ένδυσης και υπόδησης με υλικά φιλικά προς το περιβάλλον

• Κλάδοι που δημιουργούν φιλικές προς το περιβάλλον οικιακές συσκευές

• Κλάδοι κατασκευής βιοκλιματικών & φιλικών με το περιβάλλον οικιών & οικολογικών κτιρίων

• Αειφορική παραγωγή ενέργειας

• Παραγωγή προϊόντων συσκευασίας από υλικά, εύκολα ανακυκλούμενα ή αποσυντιθέμενα, φιλικά προς το περιβάλλον

• Βιομηχανικές επεξεργασίες λυμάτων, αποβλήτων

• Επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση απορριμμάτων και αποβλήτων

• Βιομηχανική εφαρμογή τεχνολογιών αποκατάστασης του περιβάλλοντος


Γ) Στον τριτογενή τομέα (εμπόριο, διακίνηση προϊόντων, υπηρεσίες, τουρισμός, μεταφορές) συμπεριλαμβάνονται:

• Εμπόριο πράσινων προϊόντων

• Πράσινες μεταφορές, που λειτουργούν σαν διαμεσολαβητικές δράσεις μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης

• Οικο-τουρισμός

• Δραστηριότητες οικο-ξενάγησης, δημιουργία και αξιοποίηση υποδομών ανάδειξης προστατευόμενων περιοχών, ενοικίαση και πώληση εξοπλισμού για τουριστικές δραστηριότητες σε προστατευόμενη περιοχή.

Ο αριθμός των καταρτιζομένων που αντιστοιχεί σε κάθε πρόγραμμα πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 και δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 25 άτομα. Η διάρκεια των προγραμμάτων κυμαίνεται από 400 έως 800 ώρες, όπου η διάρκεια της θεωρητικής κατάρτισης καλύπτει το 20-50% του συνολικού χρόνου κατάρτισης, ενώ η διάρκεια της πρακτικής άσκησης κυμαίνεται από 50-80% των ωρών κατάρτισης.

Στο πλαίσιο της θεωρητικής κατάρτισης συμπεριλαμβάνονται και ορισμένες υποχρεωτικές ενότητες αναφορικά με:

• Υγιεινή και Ασφάλεια στο χώρο εργασίας

• Βασικές αρχές εργατικής νομοθεσίας, καθώς και

• Τεχνικές αναζήτησης εργασίας.

Η πρακτική άσκηση συνδέεται με υποχρεωτική πρόσληψη και πραγματοποιείται από τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις που ανέλαβαν την πρακτική άσκηση των συμμετεχόντων στην κατάρτιση εντός του νομού εφαρμογής της πρακτικής άσκησης και μέσα σε διάστημα 30 ημερών από την ολοκλήρωση του εκάστοτε προγράμματος κατάρτισης.

Αφορά στην πρόσληψη του 30% τουλάχιστον των καταρτισθέντων σε θέσεις εργασίας σχετικές με το αντικείμενο κατάρτισης για τουλάχιστον 3 μήνες και τουλάχιστον 70 ημερομίσθια.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=307741








Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Περιβαλλοντική εκπαίδευση: Σχολικός λαχανόκηπος

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗ, Φωτογραφίες: BΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ


Τα σχολεία μπορεί να κλείνουν για το καλοκαίρι, αλλά οι δράσεις δεν σταματούν ποτέ. Είκοσι πέντε μαθητές γυμνασίου του Ομίλου Περιβαλλοντικής Αγωγής της Λεοντείου δημιούργησαν και περιποιούνται τον δικό τους πιστοποιημένο βιολογικό λαχανόκηπο.


Οι ευωδιές από τα κηπευτικά ξεμυαλίζουν όποιον περνά από την οδό Σοφούλη στη Νέα Σμύρνη. Ηθικοί αυτουργοί για τον αρωματικό και ταυτόχρονα βιολογικό λαχανόκηπο, ο οποίος από τον Οκτώβριο αναπτύσσεται στον περίβολο του Λεόντειου Λυκείου, είναι οι έφηβοι του Ομίλου Περιβαλλοντικής Αγωγής του σχολείου, που μία φορά το μήνα, με φτυάρια και σκαλιστήρια ανά χείρας, αναλαμβάνουν δράση. Οι 25 μαθητές γυμνασίου, που συμμετέχουν στο πρόγραμμα της Ελληνικής Εταιρείας Αειφόρου Ανάπτυξης «Αλλάζω τον κόσμο με το πιρούνι μου», το οποίο υλοποιείται πιλοτικά για τρίτη χρονιά στο Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης, έχουν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά σε θέματα βιοκαλλιέργειας και βιολογικών προϊόντων.

«Στόχος μας φέτος ήταν να μετατρέψουμε παιδιά της πόλης σε... βιοκαλλιεργητές», αναφέρει στο ΟΙΚΟ ο πρόεδρος της εταιρείας και καθηγητής Βιολογίας στο σχολείο Αλέξανδρος Πανταζίδης. Το πείραμα -εκ πρώτης όψεως δύσκολο- φαίνεται πως τελικά λειτουργεί. Τα παιδιά επιδεικνύουν υπερβάλλοντα ζήλο σε κάθε γεωργική εργασία, σημειώνει ο γεωπόνος, σύμβουλος βιολογικής καλλιέργειας Γιάννης Κωνσταντόπουλος, ο οποίος μεταδίδει την τεχνογνωσία του στους μαθητές. Οι δύο επιστήμονες εργάζονται στον κήπο κάθε εβδομάδα, ενώ οι γεωργικές εργασίες μαζί με τους μαθητές γίνονται ένα Σάββατο το μήνα, κατά τη συνάντηση της ομάδας μετά τη θεωρητική επεξεργασία στην αίθουσα διδασκαλίας κάποιου ανάλογου θέματος. «Με βοηθό τα παιδιά, έχουμε κάνει όλες τις εργασίες ενός βιοκαλλιεργητή: σπορά, φύτεμα, σκάλισμα, ράντισμα με χαλκό, ξεβοτάνισμα, φρεζάρισμα, πότισμα και, φυσικά, συγκομιδή», καταλήγει. Παράλληλα με το λαχανόκηπο, στην ταράτσα του σχολείου έχουν δημιουργήσει ένα μικρό θερμοκήπιο με ντομάτες, καυτερή πιπεριά και πλατύφυλλο βασιλικό. Στο μεταξύ, ο πιστοποιητικός οργανισμός Q-Ways προσφέρει δωρεάν έλεγχο και πιστοποίηση στα καλλιεργούμενα κηπευτικά.

«Εκοψα από τον κήπο μας αντίδια και μαρούλια για το σπίτι», διηγείται η Καρολίνα, μαθήτρια της B΄ Γυμνασίου. «Τα μαρούλια μας ήταν πεντανόστιμα συγκριτικά με τα συμβατικά, ενώ τα αντίδια δεν μπορώ να τα αξιολογήσω, γιατί έφαγα για πρώτη φορά». Ο βιολογικός λαχανόκηπος των μαθητών παράγει λίγο απ' όλα: σκόρδα, κρεμμύδια, μαϊντανό, σπανάκι, κουνουπίδι, μπρόκολο, φινόκιο, κόκκινη σαλάτα, μαρούλια, παντζάρια, κουκιά, σέσκουλα, ραδίκια, ραπανάκια και αντίδια. Βήμα-βήμα πολλά στερεότυπα γύρω από τη βιολογική γεωργία καταρρίπτονται. «Στην αρχή μάς φάνηκαν όλα δύσκολα», δηλώνει η 13χρονη Κατερίνα. «Τελικά, όμως, σε κάθε πρόβλημα που ανέκυπτε βρίσκαμε τη λύση: τα κουνουπίδια που έγερναν τα τοποθετήσαμε πιο βαθιά στο χώμα, τη χελώνα που μας έκανε... χαλάστρα τη μεταφέραμε σε άλλο χώρο του σχολείου», προσθέτει ο συνομήλικός της Κώστας. Η Ελευθερία, μαθήτρια της Α΄ Γυμνασίου, αναλαμβάνει τον καθαρισμό του κήπου από τις τσουκνίδες. «Θα ετοιμάσω μια τσουκνιδόπιτα μια μέρα, θα γλείφετε τα δάχτυλά σας», λέει χαριτολογώντας. Τα αστεία και τα χωρατά δεν λείπουν. «Κυνηγάμε τα κορίτσια με τις τσουκνίδες και τις κολλάμε στα ρούχα τους», αποκαλύπτει ο Παναγιώτης, της ίδιας τάξης, γελώντας, «ή τις κυνηγάμε με το ποτιστήρι».


Πολλά από τα παιδιά είχαν στο παρελθόν εμπειρία από λαχανόκηπους. «Πριν από δύο χρόνια τοποθετήσαμε στον κήπο μας ένα θερμοκήπιο με μικρές φράουλες, που είναι το αγαπημένο μου φρούτο, αλλά κάτι κάναμε λάθος», ομολογεί η Ελενα, μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου. Αντίστοιχες εμπειρίες αποτυχίας είχαν και άλλοι μαθητές. Τώρα, μέσω του προγράμματος, βρίσκουν τη «ρίζα» του κακού: περιορισμένη φροντίδα, λάθος επιλογές φυτών. Σήμερα, δίνουν ακόμη και συμβουλές σε όποιον επιθυμεί να δημιουργήσει τον δικό του κήπο: «Επιλέξτε ένα φωτεινό σημείο, για να επιτυγχάνεται η φωτοσύνθεση, και διαλέξτε το κατάλληλο φυτό ανάλογα με το έδαφος», λέει ο Γιώργος. «Να θυμάστε ότι ο κήπος δεν είναι παιχνίδι. Θέλει καθημερινή παρακολούθηση με υπομονή και επιμονή», υπογραμμίζει ο Γρηγόρης. «Είναι σαν να έχεις ένα κατοικίδιο: θα το άφηνες ποτέ χωρίς νερό ή φαγητό».


Ο Μυστικός Κήπος


Όταν το χιόνι καλύπτει την επιφάνεια του εδάφους το μόνο που απομένει είναι το πράσινο χρώμα των γύρω δένδρων, οι μυρωδιές, ο ήχος και φυσικά ..ένα ερωτηματικό... τι να κρύβεται από κάτω (;)



Fleur de sel είναι η απάντηση!


Ο μυστικός κήπος κατασκευάσθηκε από 70 τόνους αλάτι ώστε να μοιάζει η περιοχή χιονισμένη και να απλώνεται μια λευκή σελίδα ελεύθερη για παιχνίδι και φαντασία.






Για να προστατευθεί το έδαφος έχει τοποθετηθεί κάτω από το αλάτι μεμβράνη από PVC και γεωύφασμα, επίσης έχει κατασκευασθεί δίκτυο αποχέτευσης το οποίο συλλέγει το νερό της βροχής και αποθηκεύεται σε περίπτωση που χρειασθεί!




Το πιο σημαντικό είναι ότι στο τέλος της σεζόν το αλάτι θα ανακυκλώνεται και θα χρησιμοποιείται για να λιώσει το χιόνι στους γύρω δρόμους. 




Σχεδιάστηκε από: UrbanBs (Marco Asciutti, Farzaneh Bahrami, Ενρίκε Ενρίκεζ, Matteo Muggianu)
Ένας από τους νικητές του Διεθνούς Φεστιβάλ Les Jardins de Métis / Reford Gardens


Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Building Farms in the Sky - Αγροκτήματα στον ουρανό



Αγροκτήματα στον ουρανό
Το 1999,  στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, ο καθηγητής Dickson Despommier απάντησε στις αξιολογήσεις των φοιτητών σχετικά με καταθλιπτικές εργασίες και διαλέξεις του και ανέλαβε την έρευνα για την κάθετη γεωργία.
Η φαντασία κάθε νεαρού φοιτητή αρχιτεκτονικής  είναι σε θέση να ατενίζει τον ορίζοντα του Μανχάταν και  να οραματίζεται τη σίτιση του κόσμου   τροφοδοτώντας τη φαντασία του. Αλλά μπορεί να παράγει και το κάτι παραπάνω και τραβηγμένο  με βοσκοτόπους, στον ουρανό;

Είναι  η κάθετη καλλιέργεια ένα όνειρο ή πραγματικότητα;


Υπό το φως των μικρής κλίμακας επιτυχίων, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να εξετάζουν την έρευνα για κάθετη γεωργία ως ένα τρόπο για να επιλυθούν ενδεχόμενα παγκόσμιας έλλειψης τροφίμων με την παραγωγή τους κοντά στους τόπους κατοικίας. Σήμερα, μία υπόγεια φάρμα στην Ολλανδία ονομάζεται PlantLab έχει φως LED-παράγει καλαμπόκι, πιπεριές και φράουλες  και τρέφει  τις τοπικές αγορές, και σε ένα πιο κάθετο προσανατολισμό, ένα τριώροφο κτίριο στην Σουβόν, Νότια Κορέα είναι ένα πλήρως λειτουργικό αγρόκτημα που καλλιεργούνται  μαρούλια

Ωστόσο, σύμφωνα με άρθρο στο Spiegel on-line την περασμένη Παρασκευή, ακόμα και στην Κορέα εξακολουθεί να υπάρχει κάποιο χρονικό διάστημα πριν από την κάθετη γεωργία που θα εφαρμοστεί σε εμπορική κλίμακα. Ενώ με επιτυχία έχουμε πειραματιστεί την αντικατάσταση του φωτός του ήλιου με λυχνίες LED, οι ερευνητές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το ζήτημα της αρκετής ενέργειας που απαιτείται σε αυτούς τους εσωτερικούς χώρους.

Το 2005, ο Gordon Graff υπερασπίστηκε στην διατριβή για το Μάστερ του, την κάθετη γεωργία και πρότεινε ένα κείμενο  Sky Farm  για κτήρια στο κέντρο του Τορόντο. Στην πρότασή του, αναγνώρισε το εξαιρετικά υψηλό κόστος λειτουργίας ενός κάθετου αγρόκτηματος, λέγοντας ότι "σαφώς εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες εκτός του τομέα της αρχιτεκτονικής, όπως η τιμή αγοράς των τροφίμων και την τρέχουσα κατάσταση, την  ανάπτυξη τεχνολογίας φωτισμού." Ωστόσο, ο Graff επιμένει ότι ο σχεδιασμός του κτιρίου μπορεί να λύσει ενδεχομένως αυτό το πρόβλημα. Η βιώσιμη εκμετάλλευση μαρουλιού στο Σουβόν είναι ένα σημαντικό βήμα προς το όραμα του Graff.

Ακόμα ένα ζήτημα που εξετάζει είναι εάν ή όχι οι κάθετες μονάδες θα παράγουν  αρκετό εισόδημα για να ανταγωνιστούν τους άλλους τύπους κτιρίων. Με την έλλειψη της γης στις αστικές περιοχές και τις εξωφρενικές τιμές των ακινήτων στις πόλεις, μπορεί μια πρόταση για ένα κάθετο  αγρόκτημα να ανταγωνιστεί  ένα ξενοδοχείο που παράγει χρήματα ή  από ένα επιδεικτικό νέο κτίριο διαμερισμάτων για  πλούσιου

Με μια προβλεπόμενη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού σε εννέα δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2050, ελπίζουμε ότι οι φανταχτερές αποδόσεις θα βοηθήσει να πραγματοποιηθεί το όνειρο.


Building Farms in the Sky


in 1999, Columbia University professor Dickson Despommier responded to students’ complaints about his depressing state-of-the-world lectures and took up research on vertical farming. Being able to gaze at the Manhattan skyline and envision feeding the world can fuel any young architecture student’s fantasy. But can it produce more than just far-fetched renderings with livestock grazing in the sky? 

Is vertical farming a dream or a reality? 


In light of small-scale successes, more and more people are beginning to consider research on vertical farming as a way to solve our potential global food shortage. Today, an underground farm in the Netherlands called PlantLab has its LED light-nourished corn, peppers and strawberries in stock in local markets, and, in a more vertical orientation, a nondescript three-story building in Suwon, South Korea is fully functioning and cultivating lettuce. 

Yet according to an article in Spiegel Online last Friday, even in Korea there is still some time before vertical farming will be implemented on a commercial scale. While we have successfully experimented with replacing sunlight with LEDs, researchers are still tackling the issue of providing enough energy, let alone renewable energy, to power the lighting required in these indoor, practically hermetically sealed farms. 

In 2005, Gordon Graff defended his Master’s thesis on vertical farming and proposed a 58-story Sky Farm for downtown Toronto. In his proposal, he acknowledged the extremely high cost of running a vertical farm, saying that it would be “clearly dependent on some factors outside the realm of architectonics, such as the market price of food and current state of grow-lighting technology.” Yet Graff insists that the design of the building can potentially solve this problem. The sustainable lettuce farm in Suwon is a major step towards Graff’s vision.

Πηγή : http://www.architizer.com/en_us/blog/dyn/26116/26116/



Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Πράσινα σχολεία ή μήπως γκρίζα;


27/02/2011 Της Φλωρεντίας Κυθραιώτου



Κάθε πρωί στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο να μάθουν, να εξερευνήσουν, να φανταστούν, να «εγγραμματιστούν περιβαλλοντικά», όπως προβλέπει και ο κατά τα άλλα φιλόδοξος σχεδιασμός για τα «πράσινα σχολεία». Αλλά τα στέλνουμε σε κτίρια που μοιάζουν με φυλακές ή όπως σωστά το έθεσε ένας κοινωνιολόγος, σε «χώρους στάθμευσης παιδιών».Στην Κύπρο καθημερινά 112.452 παιδιά και 10.138 εκπαιδευτικοί (σύμφωνα με στοιχεία του 2005-2006) περνούν οκτώ ώρες την ημέρα σε κτίρια που τις περισσότερες φορές έχουν φτωχό εξαερισμό, λανθασμένο φωτισμό, χαμηλής ποιότητας ακουστική, ανεπαρκή συστήματα κλιματισμού. Ο βαθύτερος προβληματισμός για θέματα αρχιτεκτονικού σχεδιασμού των σχολείων, ώστε να κτίζονται σχολεία με χαρακτήρα που να αρμόζει και να προωθεί ένα περιβάλλον μάθησης, εξερεύνησης και παιγνιδιού, φαίνεται να είναι ψιλά γράμματα στην Κύπρο. Σε αυτές τις φτωχές και τυχαίες κτιριακές εγκαταστάσεις με αυλές που μοιάζουν με βομβαρδισμένο τοπίο, εφαρμόζεται το κατά τα άλλα φιλόδοξο σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για το περιβάλλον στο εκπαιδευτικό σύστημα της Κύπρου και το οποίο θα ολοκληρωθεί μέχρι το 2012. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι το Υπουργείο ονόμασε τα σχολεία αυτά «πράσινα», λόγω των εκπαιδευτικών προγραμμάτων που θα προωθηθούν. Τα οποία είναι όντως αναγκαία και έχουν το φιλόδοξο στόχο να καταρτίσουν τα παιδιά σε θέματα περιβαλλοντικά με σύγχρονες εκπαιδευτικές μεθόδους.Και, όμως, ο όρος «πράσινα σχολεία», διεθνώς, τόσο στην Ευρώπη όσο και τις ΗΠΑ, έχει αποκτήσει μια εντελώς διαφορετική έννοια. Τα «πράσινα σχολεία» ονομάζονται έτσι επειδή είναι σχεδιασμένα και κατασκευασμένα με βάση τη βιοκλιματική αρχιτεκτονική, χρησιμοποιούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας, φροντίζουν με επιμέλεια την ακουστική, το φωτισμό, τον εξαερισμό και προωθούν την αειφορία (sustainability). Στις ΗΠΑ υπάρχει μάλιστα το LEED (Leadership of Energy and Enviromental Design), αλλά και το US Creen Building Council, τα οποία σε συνεργασία με τις κοινοτικές αρχές λαμβάνουν υπόψη τη σχέση αρχιτεκτονικής και περιβάλλοντος και πόσo αυτή η σύνδεση επηρεάζει τη μάθηση (ωραία παραδείγματα από σχολεία σε όλο τον κόσμο που σχεδιάστηκαν με βάση την αρχή της αειφορίας, μπορεί κάποιος να δει στο βιβλίο του Alan Ford: Designing the Sustainable School). Στη γειτονική μας Ελλάδα λειτούργησαν πρόσφατα, όπως διαβάζουμε στον Τύπο, τα πρώτα πράσινα σχολεία και νηπιαγωγεία. «Το πρώτο πράσινο σχολείο λειτουργεί εδώ και ένα χρόνο στο Παλαιό Φάληρο. Πρόκειται για ένα σχολείο που αγαπά και σέβεται το περιβάλλον, καθώς κυριαρχεί η παρουσία των φυτών, στους περιβάλλοντες χώρους, ενώ το κτίριο είναι ανεξάρτητο ενεργειακά. Το 6ο νηπιαγωγείο του Παλαιού Φαλήρου είναι το πρώτο βιοκλιματικό σχολείο, ενώ στα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας αλλά και του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων είναι μέσα στα επόμενα χρόνια δηλαδή μέχρι το 2012, να δημιουργηθούν 1233 ακόμα τέτοια σχολεία». (Εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, 11/12/2007).Μόνο μερικές φωτεινές εξαιρέσειςΣΤΗΝ Κύπρο εκτός από μερικές φωτεινές εξαιρέσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα, τα περισσότερα σχολεία σχεδιάστηκαν με μια πληκτική έως και τρομοκρατική ομοιομορφία, με βάση ένα πρότυπο περασμένων δεκαετιών: Χωρίς μελέτη των εξωτερικών και εσωτερικών χώρων, χωρίς καθόλου βλάστηση, χωρίς στεγασμένους εξωτερικούς χώρους, χωρίς καμιά έγνοια για βιοκλιματικό σχεδιασμό, με μεγάλα ασφαλτοστρωμένα γήπεδα που υποκαθιστούν την «αυλή». Ούτως ώστε να μην υπάρχει χώρος να κρυφτείς, να παίξεις, να διαφοροποιηθείς. Από αυτά τα μεγάλα και γυμνά από βλάστηση γήπεδα, απουσιάζει μόνο ένας πύργος-παρατηρητήριο, όπως στις φυλακές, όπου ο φρουρός μπορεί να έχει πλήρη εποπτεία των φυλακισμένων. Σχολεία χωρίς χρώμα, χωρίς ενδιαφέρον, χωρίς χώρους για να ανακαλυφθούν και να αγαπηθούν από τα παιδιά. Και όπου υπήρχε κάποτε χώμα ή βλάστηση, όπως σε μερικά από τα σχολεία που μπορεί κάποιοι από εμάς να πρόλαβαν πριν από τον «εκσυγχρονισμό» της μίζερης δεκαετίας του εβδομήντα και ογδόντα, τώρα τα κάλυψε όλα το μπετόν και η άσφαλτος. Μετά από αίτημα ίσως κάποιου Συνδέσμου Γονέων που δεν ήθελε τα παιδιά να λερώνονται ή να έρχονται σε επαφή με τη γη. Όταν γράφτηκε το άρθρο δεν είχε υιοθετηθεί ακόμη το μάθημα της κηπουρικής. Και επειδή οφείλουμε να επιδοκιμάζουμε και όχι μόνο να γκρινιάζουμε αναφέρουμε ότι κάποια σχολεία, όπως διαβάσαμε πρόσφατα στον Τύπο, δημιουργούν τους δικούς τους λαχανόκηπους. Καιρός ήταν. Δύο βραβευμένα σχολεία που ξεχώρισαν ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΜΕ σε κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις σχολείων των οποίων η αρχιτεκτονική τόλμησε να συνεισφέρει στο έργο της σωστής διδασκαλίας δημιουργώντας ένα περιβάλλον φιλικό, το οποίο προωθεί την επικοινωνία μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών, συμφιλιώνει τον κόσμο των ενηλίκων με τον κόσμο των παιδιών, δίνει σημασία στο τοπίο και στον περιβάλλοντα χώρο. Με λίγα λόγια δεν μένει απλώς στην πρώτη και βασική ανάγκη: Τη στέγαση της διδασκαλίας. Πάει και ένα βήμα πάρα πέρα: Στις αξίες που διέπουν την αρχιτεκτονική, τη σχέση της αρχιτεκτονικής με τη μάθηση και τη διδασκαλία. Δεν είναι ακριβώς «πράσινα» με την έννοια που αναλύσαμε πιο πάνω, είναι όμως φιλικά προς το περιβάλλον και έχουν χαρακτήρα. Παρ’ όλη την καλή προσπάθεια των αρχιτεκτόνων, το πράσινο είναι και πάλι ο μεγάλος απών. Φταίει το υπουργείo, οι δάσκαλοι, οι γονείς; *Το Β΄ Δημοτικό Σχολείο Αυγόρου: Σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Ζήνωνα Σιερεπεκλή και λειτούργησε το 1997. Το 1998 κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Αρχιτεκτονικής στην κατηγορία «Αξιόλογο Αρχιτεκτονικό Έργο». Η σύνθεση χαρακτηρίζεται από έναν πλούσιο ρυθμό χωρικών εμπειριών με έντονα τα στοιχεία της διαμπερότητας, της συμμετοχής και της εύκολης ανάγνωσης-αναγνώρισης των σχέσεων μεταξύ των χώρων. Ο αρχιτέκτονας ανέτρεψε τη συνήθη τυπολογία «στρατώνα» που χαρακτηρίζει τα περισσότερα σχολεία (όπου οι τάξεις παρατάσσονται σε σειρά και οι χώροι υγιεινής βρίσκονται μακριά και εκτός αιθουσών) και εξασφάλισε τη δυνατότητα διαμπερούς αερισμού των τάξεων. Παράλληλα η εμπειρία του χώρου διευρύνεται με την αλληλοδιαδοχή στάσης-κίνησης, φωτός-σκιάς, χρωμάτων-υλικών, και μακρινών οπτικών φυγών. Η παρεμβολή μικρών αυλών μεταξύ των αιθουσών ικανοποιεί το αίσθημα της «εδαφοκυριαρχίας» για τις μικρές ηλικίες και η οργάνωση του χώρου εμπλουτίζεται και συντελείται στην κλίμακα του παιδιού. Το έργο αυτό επιλέγηκε για δημοσίευση στον κατάλογο των «φιναλίστ» στα πλαίσια του 5ου Ευρωπαϊκού Βραβείου Αρχιτεκτονικής Mies Van Der Rohe 1997.*Β΄ Δημοτικό Σχολείο Αγίου Αθανασίου: Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα του έργου Θεοχάρη Δαβίδ, η συνεισφορά της αρχιτεκτονικής προς την μόρφωση σ’ ένα σύγχρονο κόσμο είναι να δημιουργεί ένα περιβάλλον φιλικό που να διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ του δασκάλου και του μαθητευόμενου. Προτεραιότητα στο σχεδιασμό του Β΄ Δημοτικού Σχολείου Αγίου Αθανασίου είχε η δημιουργία ενός τέτοιου περιβάλλοντος. Δόθηκε ύψιστη σημασία στη σωστή αξιοποίηση του υφιστάμενου τοπίου μέσω μιας λιτής αρχιτεκτονικής που να διασκεδάζει τη δραστηριότητα και παρουσία των μαθητών. Το οικόπεδο που παραχωρήθηκε για την ανέγερση του σχολείου παρουσίαζε λόγω της μορφολογίας του τοπίου τη δυνατότητα χωροθέτησης του κτιρίου με ιδιόρρυθμο τρόπο στο δυτικό άκρο του οικοπέδου. Έτσι, σαν μια ακρόπολη, το σχολείο δεσπόζει πάνω από τον Άγιο Αθανάσιο και τη γύρω περιοχή με εξαίρετη αμφιθεατρική θέα προς τη Λεμεσό και τη θάλασσά της. Η εκμετάλλευση της υπέροχης θέας έγινε προς όφελος των μαθητών με την τοποθέτηση όλων των αιθουσών διδασκαλίας και της βιβλιοθήκης στη δυτική άκρη του οικοπέδου. To κτίριο ολοκληρώθηκε και λειτούργησε το 2000. Το 2004 ήταν υποψήφιο για τα Κρατικά Βραβεία Αρχιτεκτονικής και το 2005 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Παιδείας ως «πρότυπο» για το σχεδιασμό και την ανέγερση νέων δημοτικών σχολείων.

Ταρατσόκηποι στο Διεθνές Φεστιβάλ αρχιτεκτονικής


Το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχιτεκτονικής, διεξάγεται κάθε χρόνο για να τιμήσει τις φοβερές και τρομερές ιδέες των αρχιτεκτόνων όλης της γης που είτε έχουν εφαρμοστεί (δηλαδή οικοδομηθεί) ήδη, είτε βρίσκονται ακόμα στην φάση του σχεδιασμού.
Πάρτε μία μικρή γεύση:
1. Atmosphere
Το συγκεκριμένο project ετοιμάζεται να ανεγερθεί στην Καλκούτα, στην Ινδία και η κεντρική του ιδέα είναι η δημιουργία ενός χώρου στην κορυφή δύο ουρανοξυστών που θα φιλοξενούν κατά κύριο λόγο κατοικίες.



2. Taipei Nangang Office Tower
Ο συγκεκριμένος ουρανοξύστης γραφείων στην Ταϊπέι της Ταϊβάν, έχει ως σημείο αναφοράς τα βότσαλα των ποταμών. Στόχος του αρχιτέκτονα είναι να δώσει στους εργαζόμενους που θα χρησιμοποιούν το κτίριο, ένα υγιεινό και μοντέρνο περιβάλλον που θα τους κάνει πιο αποδοτικούς
3. Ένα σπίτι που περιμένει τον θάνατο.
Ο αρχιτέκτονας του συγκεκριμένου σπιτιού σχεδίασε ένα σπίτι για έναν άνθρωπο που υπολογίζει πως θα πεθάνει σε 15 χρόνια. Έτσι, του έφτιαξε το ιδανικό σπίτι για να περιμένει το μοιραίο, εξ ου και το όνομά του.
4. Ο ταραγμένος ουρανοξύστης
Δεν μπορούμε να φανταστούμε πώς θα σταθεί όρθιο το συγκεκριμένο κτίριο, αλλά οι αρχιτέκτονές του φαίνονται σίγουροι γι αυτό. Το πολυόροφο κτίριο προορίζεται για χώρο αμιγούς κατοικίας και προφανώς δεν θα σας συστήσουμε να αγοράσετε σπίτι εκεί, αν υποφέρετε από υψοφοβία. Είναι πανέμορφο πάντως


Πηγή : http://www.digitallife.gr/amazing-buildings/

Vertical Gardens Exhibition at Exit Art Gallery, NYC


Exit Art, a gallery in New York City, has just opened an exhibition, Vertical Gardens, which explores architectural models, renderings, drawings, and photographs of vertical farms, urban gardens or green roofs. The exhibit features concepts and real-life projects by architects and artists that envision greener urban environments.




The exhibition features projects by major landscape architects, architects and artists, including: Abruzzo Bodziak Architects; ATOPIA; Bob Bingham and Claire Hoch; Patrick Blanc; Bohn & Viljoen Architects; Dickson Despommier; Evo Design with Mica Gross; Todd Haiman; Haus-Rucker-Inc.; Edmundo Ortega and Dianne Rohrer; Claude Boullevraye de Passillé; Oda Projesi; Rael San Fratello Architects (Virginia San Fratello and Ronald Rael); Naomi Reis; Roomservices (Evren Uzer and Otto Von Busch); SITE (Denise MC Lee, Sara Stracey and James Wines).

Στην Art Exit, μία γκαλερί στη Νέα Υόρκη, μόλις άνοιξε μια έκθεση,  κάθετων κήπων, η  οποία διερευνά αρχιτεκτονικά πρότυπα, απεικονίσεις, σχέδια και φωτογραφίες των κάθετων αγροκτημάτων, των αστικών κήπων ή πράσινες στέγες. Η έκθεση διερευνά τις έννοιες και την πραγματική ζωή των έργων από αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες που οραματίζονται πιο πράσινα αστικά περιβάλλοντα.


Η exitart εξηγεί: "Την τελευταία δεκαετία έχει πραγματοποιηθεί   η μεγαλύτερη εμφάνιση των πράσινων στεγών και κάθετων κήπων που δημιουργούνται από καλλιτέχνες, σχεδιαστές, αρχιτέκτονες και κηποτεχνες ώστε  να καταπολεμηθεί η έλλειψη της χλωρίδας στην πόλη. Τα κτίρια σε όλο τον κόσμο - από το Musée du Quai Branly στο Παρίσι, στο Queens Βοτανικό Κήπο της Νέας Υόρκης - έχουν αγκαλιαστεί  από πράσινους τοίχους και  οροφές για όλους, προβάλλοντας  οικονομικές, περιβαλλοντικές και αισθητικές αξίες. Τα κάθετα αγροκτήματα και κήποι,  τα οραματίσθηκαν ως νέους τρόπους για να θρέψουν τους κατοίκους των πόλεων με  βιολογικά τρόφιμα  .Οι κάθετοι κήποι ειναι ως επί το πλείστον αυτοτροφοδοτούμενοι επειδή θα συλλάβουν μεγάλα ποσά από φυσικό φως του ήλιου και το νερό, και θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσει άνεμο ως πηγή ενέργειας . Σε μεγάλο βαθμό στηρίζονται στις αρχές της υδροπονίας.Σε μια περιοχή όπου οι πόλεις ασφυκτιούν από τις υψηλές ποσότητες τσιμέντου και βιομηχανικών υλικών,  μπορεί πλέον να υπάρχει χώρος πρασίνου; Δεδομένου ότι η έκθεση αυτή καταδεικνύει,  ότι η  πιθανή απάντηση  στα συχρονα ερωτηματα είναι επάνω.