«Μέχρι τώρα ανάψαμε ελάχιστες φορές το καλοριφέρ, ενώ το καλοκαίρι δεν βάλαμε σε λειτουργία σχεδόν καθόλου το κλιματιστικό». Ο 48χρονος οικονομολόγος Μάρκος Κομουνδούρος μένει από τον περασμένο Μάρτιο με τη σύζυγό του Μαρία - Θάλεια και τα δύο παιδιά τους σε ένα διώροφο σπίτι κάτω από την Ακρόπολη. Η ταράτσα τους διαφέρει από τις ταράτσες των διπλανών σπιτιών αφού είναι γεμάτη από δυόσμο, δενδρολίβανο, ρίγανη, φασκόμηλο και άλλα φυτά. «Ο κήπος στην ταράτσα σε συνδυασμό με την καλή μόνωση μας έχει απαλλάξει σε μεγάλο βαθμό από τα έξοδα για τη θέρμανση τον χειμώνα και την ψύξη το καλοκαίρι», λέει.
«Την άνοιξη η ταράτσα μοιάζει με μικρό πολύχρωμο λιβάδι», λέει η σύζυγός του. «Εκτός από το γεγονός ότι τα παιδιά ξετρελαίνονται να παίζουν στο χώμα, χρησιμοποιούμε τα φυτά και στο μαγείρεμα του φαγητού μας».
Οπως αναφέρει ο Αντριου Κλέμενς, υπεύθυνος για την εγκατάσταση του κήπου στη διώροφη κατοικία, «ο κήπος αποτελείται από φυτά που ευδοκιμούν στο ελληνικό οικοσύστημα. Δεν απαιτούν πολύ νερό και συγκρατούν την υγρασία. Επί της ουσίας είναι αυτοσυντηρούμενο σύστημα». Ο ταρατσόκηπος, όπως συμπληρώνει ο κ. Κλέμενς, λειτουργεί ως θερμοστάτης. «Στην πράξη είναι μια μεγάλη "κουβέρτα" που τον χειμώνα ζεσταίνει τον χώρο και το καλοκαίρι επιτρέπει τον αερισμό».
Το Σάββατο ολοκληρώνεται η διαβούλευση στο σχέδιο υπουργικής απόφασης για τους όρους, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία κατασκευής φυτεμένων επιφανειών σε δώματα, στέγες και υπαίθριους χώρους κτιρίων. Στόχος του υπουργείου Περιβάλλοντος είναι να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι διαδικασίες έως τον ερχόμενο Μάρτιο προκειμένου οι κήποι στις ταράτσες να καλύψουν το έλλειμμα σε χώρους πράσινου που παρατηρείται στις μεγαλουπόλεις.
«Οι φυτεμένες επιφάνειες μπορεί να είναι συνδεμένες με τη βελτίωση του μικροκλίματος των αστικών περιοχών, την ενίσχυση της μόνωσης και την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Μπορεί επίσης να αποτελέσουν και άνοιγμα προς τη γεωργία μικρής κλίμακας προκειμένου και οι κάτοικοι της πόλης να έχουν για παράδειγμα τα δικά τους φρέσκα φρούτα», λέει ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Νίκος Σηφουνάκης.
«Στην Ευρώπη ζηλεύουμε το γεγονός ότι μπορεί κάποιος 10 λεπτά από το κέντρο της πόλης να δει καλλιεργήσιμο χωράφι. Αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει σήμερα στις ελληνικές μεγαλουπόλεις με την ασφυκτική δόμηση. Εκτός αν κατεδαφίσεις ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα, λύση που ακόμη δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη», συμπληρώνει.
Το κόστος. Οπως επισημαίνει ο γεωπόνος - κατασκευαστής πράσινων ταρατσών Κώστας Τάτσης, «το κόστος για έναν κήπο στην ταράτσα είναι λίγο μεγαλύτερο από το κόστος για μόνωση και τοποθέτηση ανθεκτικού πλακιδίου. Κυμαίνεται από 75 έως 100 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο». Η εκτίμηση είναι ότι για μια ταράτσα 100 τ.μ. το κόστος κυμαίνεται γύρω στα 10.000 ευρώ.
Οσον αφορά το κόστος για την αγορά μικρών δένδρων και φυτών, αυτό εξαρτάται κυρίως από την ηλικία τους. Για παράδειγμα ελιές και λεμονιές έως δύο χρόνων κοστίζουν γύρω στα 11 ευρώ, ενώ αν είναι ηλικίας 15-20 χρόνων το κόστος μπορεί να φθάσει και τα 250 ευρώ. Το ίδιο ισχύει και για τα αρωματικά φυτά (για παράδειγμα λεβάντα και ρίγανη). Δυόμισι ευρώ για τα νέα και 20 ευρώ για τα μεγαλύτερα. Τι μπορεί να φυτευτούν; Σύμφωνα με τον κ. Τάτση, οι επιλογές είναι πολλές: από ντομάτες, λάχανα, κρεμμύδια, μαρούλια έως σπανάκι, ρίγανη, θάμνοι, αλλά και δένδρα (ροδιές, πορτοκαλιές, λεμονιές κ.ά.).
Ο ενεργειακός μηχανικός, καθηγητής στα ΤΕΙ Χαλκίδας Μιχάλης Βραχόπουλος επισημαίνει πως με την εγκατάσταση μιας πράσινης στέγης επιτυγχάνεται μείωση στην κατανάλωση ενέργειας έως 35% στον τελευταίο όροφο και 10%-20% στους λοιπούς ορόφους. Μάλιστα επιτυγχάνεται και σημαντική μείωση της θερμοκρασίας στο εσωτερικό του σπιτιού.
Οι κίνδυνοι. «Οι κίνδυνοι από την εγκατάσταση ενός κήπου στην ταράτσα είναι, είτε να προκληθεί υγρασία από αστοχία της κατασκευής είτε να γίνει ζημιά στην ταράτσα από τις ρίζες των φυτών που έχουν φυτευτεί», λέει ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Κορκίδης. «Πρόκληση υγρασίας σημαίνει ότι πρέπει να ξηλωθεί όλος ο κήπος και να γίνει επισκευή της μόνωσης στην ταράτσα. Γι' αυτό πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην καλή κατασκευή του ταρατσόκηπου».
Σε ό,τι αφορά τη στατική επάρκεια του κτιρίου, ο κ. Κορκίδης συμπληρώνει πως «συνήθως δεν υπάρχει πρόβλημα αφού τα φορτία είναι πολύ μικρά στις στέγες (10 - 20 εκατοστά χώμα). Θα μπορούσε ωστόσο να προκληθεί ζημιά αν υπάρξει πρόβλημα στο σύστημα απορροής της ταράτσας (αποστραγγιστικό σύστημα) με συνέπεια να μη φεύγει όλο το νερό της βροχής. Ετσι, παρουσιάζεται κορεσμός του εδάφους, το νερό αρχίζει να λιμνάζει στην ταράτσα (φαινόμενο της πισίνας) και αυξάνονται οι επιβαρύνσεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου