Τετάρτη 8 Απριλίου 2020

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΙ ΚΗΠΟΙ: Η επαναφορά της χαμένης φύσης

Εικ.1 Φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο της  Αικατερίνης Γκόλτσιου
ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΙ ΚΗΠΟΙ
Η επαναφορά της χαμένης φύσης

        H ένωση του ανθρώπου με τη φύση έπαιξε βασικό ρόλο σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες αντικατόπτριζαν την ομορφιά του τοπίου τους στις τέχνες και χρησιμοποιούσαν τους κήπους τόσο για λειτουργικούς όσο και για αισθητικούς σκοπούς. Στις μέρες μας, η αναζήτηση του σύγχρονου ανθρώπου με τη φύση και τις ρίζες του/ μνήμες του διαφαίνεται μέσα από τον σχεδιασμό των κήπων και την επιλογή των φυτών. Μέσα στα γενικότερα πλαίσια της βιοκλιματικής προσέγγισης σχεδιασμού των κτιρίων και του περιβάλλοντος χώρου παρατηρείται μια έντονη στροφή στο σχεδιασμό μεσογειακών κήπων και στη χρήση φυτών ενδημικών της περιοχής της Μεσογείου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Μεγάλη Βρετανία όπου τα τελευταία χρόνια με την αλλαγή του κλίματος χρησιμοποιεί πολλά φυτά της μεσογειακής χλωρίδας στους δημόσιους χώρους των πόλεων της. 
      Από τους βασικότερους στόχους δημιουργίας ενός σύγχρονου Μεσογειακού κήπου είναι η εναρμόνιση του κήπου με το φυσικό τοπίο της περιοχής και η αξιοποίηση της άνυνδρης ενδημικής βλάστησης. Συχνά οι μαζικές γραμμικές φυτεύσεις ξηροφυτικών ειδών μπορούν να αντικαταστήσουν μεγάλες επιφάνειες του χλοοτάπητα (βλ. εικ.1). Ενώ, τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται με απλότητα (ομαδοποιημένες φυτεύσεις ενός είδους ή μερικά είδη με παρόμοια υφή, μορφή και χρώμα), με περιορισμένη παλέτα των χρωμάτων αντικατοπτρίζοντας το λιτό μεσογειακό τοπίο, με όγκους στρογγυλευμένους, με πολλά αρωματικά φυτά και βότανα (βλ. εικ.2). Η επιτυχής απόδοση ενός Μεσογειακού κήπου έγκειται στην αντίληψη πως οι μεσογειακοί κήποι είναι μικρά «κομμάτια» του μεσογειακού τοπίου που εναρμονίζονται με το περιβάλλον, ακολουθούν τις γραμμές, τα χρώματα και τις υφές του.
Εικ.2 Φωτογραφία από το προσωπικό αρχείο της  Αικατερίνης Γκόλτσιου
       Μέρος όμως της χαμένης φύσης και γενικότερα της δραματικής μείωσης των ελεύθερων επιφανειών του εδάφους και των επιφανειών πρασίνου μπορούν να αποτελέσουν τα πράσινα δώματα/πράσινες στέγες (βλ. εικ.3). Από τα βασικότερα πλεονεκτήματα των φυτεμένων δωμάτων είναι η βελτίωση του μικροκλίματος της περιοχής και του κτιρίου, η ενίσχυση της θερμομόνωσης και την υγρομόνωσης του κτιρίου, η προστασία των υποκείμενων μονωτικών μεμβρανών από τις φθορές που θα προκαλούσε η έκθεσή τους στον ήλιο, στην υπεριώδη ακτινοβολία και στις μεγάλες αυξομειώσεις της θερμοκρασίας, η μείωση της ηχορύπανσης, της σκόνης και το νέφους, η δημιουργία φυσικού περιβάλλοντος για ζώα και φυτά, η λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση των κτιρίων και η διαχείριση των όμβριων υδάτων. 
Εικ.3 Πηγή ZINCO
         Απαραίτητη προϋπόθεση για την σωστή λειτουργία ενός πράσινου δώματος είναι η πολυεπίπεδη διαστρωμάτωση η οποία αποτελείται από το φυτικό υλικό, το υπόστρωμα ανάπτυξης των φυτών, το διηθητικό φύλλο, το αποστραγγιστικό στοιχείο, το υπόστρωμα συγκράτησης υγρασίας και προστασίας της μόνωσης, τη μεμβράνη ελέγχου ανάπτυξης ριζικού συστήματος, και τη στρώση υγρομόνωσης και θερμομόνωσης του κτιρίου. Από τους τρεις τύπους φυτεμένου δώματος (εντατικός, ημιεντατικός και εκτατικός), ο εκτατικός προτείνεται στα πλαίσια μιας οικολογικής προσέγγισης και δύναται να συνδυαστεί με την ανακύκλωση του νερού, την αποθήκευση νερού, την ηλιακή και αιολική ενέργεια που είναι σε αφθονία στο δώμα. Ο συγκεκριμένος τύπος μπορεί να συνδυαστεί και με την εγκατάσταση φωτοβολταικών συστημάτων, προστατεύοντας το δώμα από την άμεση ηλιακή ακτινοβολία, μειώνοντας σημαντικά τα φορτία για δροσισμό και για θέρμανση (βλ. εικ.4). 
            Στην Ελλάδα η δημιουργία φυτεμένων δωμάτων βρίσκεται στα σπάργανα αλλά η εξέλιξη της είναι ενθαρρυντική, δηλώνοντας την επιθυμία των κατοίκων των πόλεων να επαναφέρουν την χαμένη φύση στα «ύψη». Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, χώρες όπως η Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Αμερική, κ.λπ. υιοθετούν με μεγάλη επιτυχία και φαντασία το σχεδιασμό φυτεμένων δωμάτων αποδεικνύοντας πως η επαναφορά της χαμένης φύσης μπορεί να βοηθήσει στην βιώσιμη ανάπτυξη, στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, στην ποιοτική αναβάθμιση των αστικών κέντρων και στην αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων. 
Εικ.4 Πηγή ZINCO


Αικατερίνη Γ. Γκόλτσιου
Δρ. Γεωγραφίας Παν/μιου Αιγαίου
Αρχιτέκτων Τοπίου (M.L.A. University of Edinburgh)
 Γεωπόνος (Γεωπονικό Παν/μιο Αθηνών)
ΠΑΝΑΓΗ ΤΣΑΛΔΑΡΗ 27 & Δ. ΨΑΘΑ 10, ΜΕΛΙΣΣΙΑ 15721, Τ-F:210-6136246, Κ:6974735648, E:agkolj@otenet.gr, www.katerinagoltsiou.gr



ΠΗΓΗ: Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό του ΣΑΔΑΣ    Αρχιτεκτονές (Νο 78 Μάρτιος του 2010)   και το πήραμε  με την άδειά της συγγραφέως από την σελίδα της www.katerinagoltsiou.gr