ΤηςΈφης Φαλίδα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008 (TA NEA)
Ο εφευρέτης των κάθετων κήπων Πατρίκ Μπλαν ετοιμάζεται να φέρει τη φύση στους τοίχους της Αθήνας
«Μη ζητάτε περισσότερο ελεύθερο χώρο μέσα στην Αθήνα για να δημιουργήσετε πράσινο. Υπάρχει αρκετός ελεύθερος χώρος στους τοίχους των κτιρίων. Οι τοίχοι μπορούν να μεταμορφωθούν σε επιφάνειες ζωής. Σε ζωντανούς τάπητες», λέει ο Γάλλος βοτανολόγος- ερευνητής Πατρίκ Μπλαν. Στον κόσμο των καλλιτεχνών και των αρχιτεκτόνων είναι γνωστός για δύο πράγματα: τα βαμμένα πράσινα μαλλιά του και την επινόησή του να δημιουργεί κάθετους κήπους φυτεύοντας πάνω στους τοίχους διάφορα είδη χλωρίδας.
«Τα κείμενα της Βίβλου μιλάνε για την τροφοδότρα γη, για το έδαφος που καλλιεργούμε και τρεφόμαστε από αυτό. Όμως όταν ήμουν μικρός και μαζί με τη μητέρα μου επισκεφθήκαμε μια ανθοκομική έκθεση στο Παρίσι, εντυπωσιάστηκα από τα αναρριχητικά φυτά. Και όταν στα 19 μου ταξίδεψα ως φοιτητής στη Μαλαισία και την Ταϊλάνδη για να μελετήσω τα τροπικά φυτά, μου ήρθε η ιδέα ότι μία καλλιεργήσιμη επιφάνεια εκτός από οριζόντια μπορεί να γίνει και κάθετη», εξηγεί ο Πατρίκ Μπλαν και ξεκινάει να δημιουργήσει φυτικούς τοίχους σε δύο διαφορετικά σημεία της ασφυκτικά χτισμένης με μπετόν Αθήνας.
«Περισσότερο από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σήμερα στις πόλεις. Το αστικό τοπίο προσφέρει μικρές δυνατότητες για να υπάρξει ελεύθερος, δημόσιος χώρος. Υπάρχουν πολλά κτίρια και οι τοίχοι τους γεμίζουν από διαφημιστικές πινακίδες. Σκέφτηκα λοιπόν ότι οι φυτικοί τοίχοι μπορούν να μεταμορφώσουν την εικόνα μίας πόλης χωρίς οικοδομική αναστάτωση. Και σε μία πόλη σαν την Αθήνα που γύρω υπάρχουν βραχώδεις λόφοι με χαμηλή βλάστηση είναι εύκολο να δημιουργηθούν τοίχοι με ανάλογα φυτά», λέει για τις σκέψεις του σχετικά με τα έργα που θα ετοιμάσει για την «Αθηναΐδα» στον Βοτανικό και ένα ανακαινισμένο ξενοδοχείο της οδού Φιλελλήνων.
Ο κάθετος κήπος ή φυτικός τοίχος είναι ένα οικοσύστημα που δεν πατάει στη γη. Οι φυτικοί τοίχοι σαν ιδέα έχουν ξεκινήσει από τις γλάστρες με τα αναρριχητικά φυτά. «Δεν είναι το χώμα που τρέφει τα φυτά αλλά το νερό και τα μεταλλικά άλατα. Σε αυτό το σύστημα, εξηγεί ο βοτανολόγος- καλλιτέχνης ακόμα και το νερό που βγαίνει από τα μηχανήματα κλιματισμού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το πότισμα και την τροφή των φυτών». Σε αυτήν την τεχνική των κάθετων κήπων δεν υπάρχει χώμα. Τα φυτά, που είναι συνήθως διάφορα είδη θάμνων, στηρίζονται σε έναν μεταλλικό σκελετό που ακουμπά πάνω σε έναν ψηλό τοίχο. Επίσης δημι ουργείται θερμομόνωση από ένα φύλλο ΡVC (πολυουρεθάνης), πάχους 10 χιλιοστών και προστίθεται ένα στρώμα πολυαμίδης το οποίο κρατάει το νερό. «Λειτουργεί σαν τα βρύα που σχηματίζονται πάνω στα βράχια από την υγρασία. Οι ρίζες των φυτών αναπτύσσονται πάνω σε αυτό το λεπτό στρώμα με ένα θρεπτικό διάλυμα μέσω ενός συστήματος αυτόματου ποτίσματος, που τη συχνότητά του ελέγχει ένα ηλεκτρονικό μικροτσίπ.
Από το 1982 ο Πατρίκ Μπλαν συμμετέχει στην ερευνητική ομάδα του CΝRS (Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας) και ταξιδεύει για ερευνητικές αποστολές στη Γαλλική Γουινέα, στο Καμερούν, στη Σιγκαπούρη. Εκεί συλλαμβάνει την πατέντα του κάθετου κήπου και δημιουργεί το πρώτο του έργο στον τοίχο του Ιδρύματος Καρτιέ στο Παρίσι. Ακολουθούν η γαλλική πρεσβεία στο Νέο Δελχί, το Ανθρωπολογικό Μουσείο Κε Μπρανλί κάτω από τον Πύργο του Άιφελ, αλλά και εσωτερικοί τοίχοι σε αίθρια ξενοδοχείων και εμπορικών κέντρων στην Ασία.
Με μια ματιά
● Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1953 ● Πρώτο εκπαιδευτικό ταξίδι το 1973 στη Μαλαισία και την Ταϊλάνδη. Εκεί παρατηρεί τη συγκατοίκηση των αναρριχώμενων φυτών σε κορμούς τροπικών δέντρων ● Το 2005 εγκαινιάζεται το Μουσείο Μπρανλί, στην πρόσοψη του οποίου δημιούργησε κήπο 800 τ.μ., ύψους 25 μ. με 15.000 φυτά από 150 είδη ● Το κόστος του φυτικού τοίχου διαφέρει από χώρα σε χώρα ανάλογα με τα εργατικά. Μια μέση τιμή είναι 300 ευρώ το τ.μ.
Βαμμένα πράσινα μαλλιά...
Η εμφάνιση του Πατρίκ Μπλαν φανερώνει το πάθος του για τη φύση. Το παντελόνι του, τα δετά δερμάτινα παπούτσια, οι ριγέ κάλτσες, οι τούφες των μαλλιών, ακόμα και οι άκρες από τα μακριά μυτερά νύχια του έχουν την απόχρωση της χλωροφύλλης. «Μη σας ξεγελάει το μαύρο μου πουκάμισο, τα σχέδια του υφάσματος είναι φύλλα δέντρων. Λατρεύω τη ζωή στην πόλη και θέλω να εντάξω σε αυτήν την αλήθεια της φύσης». Μετά τις σπουδές βοτανολογίας, μελέτησε τα τροπικά φυτά, πέρασε μεγάλο διάστημα στα δάση της Μαλαισίας βλέποντας να φύονται σε βραχώδεις επιφάνειες, ανακάλυψε μερικά νέα είδη τροπικών φυτών και παρατήρησε ότι στα μέρη με πυκνή βλάστηση τα φυτά μαθαίνουν να συγκατοικούν. «Κάτω από τη σκιά των δέντρων, αυτοί οι οργανισμοί παλεύουν για λίγο φως κι έτσι μαθαίνουν να ζούνε μαζί αναπτύσσοντας εκπληκτικές στρατηγικές για να προσαρμοστούν. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούν νέα σχήματα και συμπεριφορές», σημειώνει ο Γάλλος βοτανολόγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου