Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗ, Φωτογραφίες: BΑΓΓΕΛΗΣ ΖΑΒΟΣ
Τα σχολεία μπορεί να κλείνουν για το καλοκαίρι, αλλά οι δράσεις δεν σταματούν ποτέ. Είκοσι πέντε μαθητές γυμνασίου του Ομίλου Περιβαλλοντικής Αγωγής της Λεοντείου δημιούργησαν και περιποιούνται τον δικό τους πιστοποιημένο βιολογικό λαχανόκηπο.
Οι ευωδιές από τα κηπευτικά ξεμυαλίζουν όποιον περνά από την οδό Σοφούλη στη Νέα Σμύρνη. Ηθικοί αυτουργοί για τον αρωματικό και ταυτόχρονα βιολογικό λαχανόκηπο, ο οποίος από τον Οκτώβριο αναπτύσσεται στον περίβολο του Λεόντειου Λυκείου, είναι οι έφηβοι του Ομίλου Περιβαλλοντικής Αγωγής του σχολείου, που μία φορά το μήνα, με φτυάρια και σκαλιστήρια ανά χείρας, αναλαμβάνουν δράση. Οι 25 μαθητές γυμνασίου, που συμμετέχουν στο πρόγραμμα της Ελληνικής Εταιρείας Αειφόρου Ανάπτυξης «Αλλάζω τον κόσμο με το πιρούνι μου», το οποίο υλοποιείται πιλοτικά για τρίτη χρονιά στο Λεόντειο Λύκειο Νέας Σμύρνης, έχουν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά σε θέματα βιοκαλλιέργειας και βιολογικών προϊόντων.
«Στόχος μας φέτος ήταν να μετατρέψουμε παιδιά της πόλης σε... βιοκαλλιεργητές», αναφέρει στο ΟΙΚΟ ο πρόεδρος της εταιρείας και καθηγητής Βιολογίας στο σχολείο Αλέξανδρος Πανταζίδης. Το πείραμα -εκ πρώτης όψεως δύσκολο- φαίνεται πως τελικά λειτουργεί. Τα παιδιά επιδεικνύουν υπερβάλλοντα ζήλο σε κάθε γεωργική εργασία, σημειώνει ο γεωπόνος, σύμβουλος βιολογικής καλλιέργειας Γιάννης Κωνσταντόπουλος, ο οποίος μεταδίδει την τεχνογνωσία του στους μαθητές. Οι δύο επιστήμονες εργάζονται στον κήπο κάθε εβδομάδα, ενώ οι γεωργικές εργασίες μαζί με τους μαθητές γίνονται ένα Σάββατο το μήνα, κατά τη συνάντηση της ομάδας μετά τη θεωρητική επεξεργασία στην αίθουσα διδασκαλίας κάποιου ανάλογου θέματος. «Με βοηθό τα παιδιά, έχουμε κάνει όλες τις εργασίες ενός βιοκαλλιεργητή: σπορά, φύτεμα, σκάλισμα, ράντισμα με χαλκό, ξεβοτάνισμα, φρεζάρισμα, πότισμα και, φυσικά, συγκομιδή», καταλήγει. Παράλληλα με το λαχανόκηπο, στην ταράτσα του σχολείου έχουν δημιουργήσει ένα μικρό θερμοκήπιο με ντομάτες, καυτερή πιπεριά και πλατύφυλλο βασιλικό. Στο μεταξύ, ο πιστοποιητικός οργανισμός Q-Ways προσφέρει δωρεάν έλεγχο και πιστοποίηση στα καλλιεργούμενα κηπευτικά.
«Εκοψα από τον κήπο μας αντίδια και μαρούλια για το σπίτι», διηγείται η Καρολίνα, μαθήτρια της B΄ Γυμνασίου. «Τα μαρούλια μας ήταν πεντανόστιμα συγκριτικά με τα συμβατικά, ενώ τα αντίδια δεν μπορώ να τα αξιολογήσω, γιατί έφαγα για πρώτη φορά». Ο βιολογικός λαχανόκηπος των μαθητών παράγει λίγο απ' όλα: σκόρδα, κρεμμύδια, μαϊντανό, σπανάκι, κουνουπίδι, μπρόκολο, φινόκιο, κόκκινη σαλάτα, μαρούλια, παντζάρια, κουκιά, σέσκουλα, ραδίκια, ραπανάκια και αντίδια. Βήμα-βήμα πολλά στερεότυπα γύρω από τη βιολογική γεωργία καταρρίπτονται. «Στην αρχή μάς φάνηκαν όλα δύσκολα», δηλώνει η 13χρονη Κατερίνα. «Τελικά, όμως, σε κάθε πρόβλημα που ανέκυπτε βρίσκαμε τη λύση: τα κουνουπίδια που έγερναν τα τοποθετήσαμε πιο βαθιά στο χώμα, τη χελώνα που μας έκανε... χαλάστρα τη μεταφέραμε σε άλλο χώρο του σχολείου», προσθέτει ο συνομήλικός της Κώστας. Η Ελευθερία, μαθήτρια της Α΄ Γυμνασίου, αναλαμβάνει τον καθαρισμό του κήπου από τις τσουκνίδες. «Θα ετοιμάσω μια τσουκνιδόπιτα μια μέρα, θα γλείφετε τα δάχτυλά σας», λέει χαριτολογώντας. Τα αστεία και τα χωρατά δεν λείπουν. «Κυνηγάμε τα κορίτσια με τις τσουκνίδες και τις κολλάμε στα ρούχα τους», αποκαλύπτει ο Παναγιώτης, της ίδιας τάξης, γελώντας, «ή τις κυνηγάμε με το ποτιστήρι».
Πολλά από τα παιδιά είχαν στο παρελθόν εμπειρία από λαχανόκηπους. «Πριν από δύο χρόνια τοποθετήσαμε στον κήπο μας ένα θερμοκήπιο με μικρές φράουλες, που είναι το αγαπημένο μου φρούτο, αλλά κάτι κάναμε λάθος», ομολογεί η Ελενα, μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου. Αντίστοιχες εμπειρίες αποτυχίας είχαν και άλλοι μαθητές. Τώρα, μέσω του προγράμματος, βρίσκουν τη «ρίζα» του κακού: περιορισμένη φροντίδα, λάθος επιλογές φυτών. Σήμερα, δίνουν ακόμη και συμβουλές σε όποιον επιθυμεί να δημιουργήσει τον δικό του κήπο: «Επιλέξτε ένα φωτεινό σημείο, για να επιτυγχάνεται η φωτοσύνθεση, και διαλέξτε το κατάλληλο φυτό ανάλογα με το έδαφος», λέει ο Γιώργος. «Να θυμάστε ότι ο κήπος δεν είναι παιχνίδι. Θέλει καθημερινή παρακολούθηση με υπομονή και επιμονή», υπογραμμίζει ο Γρηγόρης. «Είναι σαν να έχεις ένα κατοικίδιο: θα το άφηνες ποτέ χωρίς νερό ή φαγητό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου