Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Urban BioRoof research project



Aims and goals of Urban BioRoof research project

Cooperation for R&D on screening and formulation of substrates and plants for green roofs - urban-bioroof-logo

   This proposal investigates the use of green roofs as urban elevated biofilters to improve environmental conditions mainly by reducing particle pollution.The Consortium comprises of: a. LAVA which possesses the only pumice quarry worldwide of excellent quality that is an ideal constituent for substrates and b. LANDCO and China’s TOPGREEN, both leading firms in green roof construction. Furthermore LANDCO represents DIADEM green roof systems. The Consortium is completed by the participation of Laboratory of Floriculture & Landscape Architecture of Agricultural University of Athens and Beijing Forestry University, both with excellent and established experience in the field of green roofs, substrates, use of native plant species, environmental pollution, etc.

The main objectives include:
a.    investigation of using low carbon footprint local materials as constituents for green roof substrates contributing to capture and reduce leachate pollutant loads,
b.    selection of suitable native plant species for the development of sustainable plant communities on green roofs with ecological benefits that would contribute to the capture of pollutants,
c.    development of a pilot/case study green roof to apply and validate the above findings,
d.    software development that will predict pollutant capture by various green roof types.
   Deliverables include: three patents (substrates, native plant species communities, software), the award of PhD dissertations and MSc theses and publications in international scientific journals and conference proceedings.

   Participating companies are anticipated to gain significant advantage in their markets by exchange of new expertise and produce of new products. Multiple benefits are anticipated for National economy of both countries by the development of new job positions and green technology. A significant improvement of the urban environment is also anticipated. Results will be publicised through website, daily press, technical magazines and a conference open to the publicp

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

XEROLITHIA SUMMER HOUSE, SERIFOS ISLAND, GR





xerolithia-summer-house-by-sinas-architects-08



















Our main goal for this project was to explore different approaches and to experiment with an alternative forms for the archetypical model of the Cycladic Architecture yet respecting all the basic elements that comprise its character. The most important of the design decisions was to create a building that would blend in its natural environment.

xerolithia-summer-house-by-sinas-architects-02
xerolithia-summer-house-by-sinas-architects-09

What is the specific natural environment and what is it consisted of? The steep gravel and dirt slope, dressed with scattered wild thorny bushes, and with beautiful large rock formations. Most importantly though the short stone retaining walls, locally called “louria” or “xerolithies” that where created for land cultivation purposes. These walls about a meter or so in height formed flat stripes of land along the surface of the slope, like curved steps. This was our starting point! We imagined the facades (front and back) of the house being formed by “xerolithies” that stretch, not entirely parallel to each other, from one end of the plot to the other with a gentle ribbon like gesture dancing closer and away from the slope. To achieve this, all the spaces had to be placed sequentially making the house thin and long.

xerolithia-summer-house-rooftop-plan
xerolithia-summer-house-floor-plan
xerolithia-summer-house-by-sinas-architects-000

An awkward feature of the classic Cycladic house is the bear flat roof, especially when seen from behind and above. So the next decision was to make the roof disappear by integrating it with the surrounding natural surfaces. The roof will be covered with dirt, gravel, stone and wild vegetation. It has a slope (it’s not flat) to make it blend and seem even more natural.

xerolithia-summer-house-by-sinas-architects-04

Another feature of the Cycladic house is the wooden pergola, consisted of thick smooth round beams and columns with a top layer of bamboo. The same feature appears on the roof of the rooms seen from inside. Now instead of placing the pergola in the front of the house we decided that it should be placed along the linear sequence of the spaces. More specifically between the main house and the guest house. We imagined the wooden beams like vertebrae on a long spinal cord that follow (always vertically in plan) the movement of the house. They sometimes protrude from the stone wall creating a curved edge separate from the curve edge of the house that dance next to each and one within the other. The parking (another awkward feature) is covered (and thus hidden) with an exactly same pergola.

xerolithia-summer-house-by-sinas-architects-05
xerolithia-summer-house-by-sinas-architects-07

The altogether design gesture seems a gentle one forming a house that enjoys the breathtaking view of the sea, while being as inconspicuous as possible, almost invisible.


Program:
Summer house.
Main house 115m2 with a living room, dining space, open kitchen, a master bedroom.
Guest house 65m2 with two independent guest bedrooms.
Basement
Project info
Project: Xerolithia
Site: Kalo Ambeli, Serifos Island, Aegean Greece
Design Date: 2013-14
Status: Design phase – Construction Documents
Project type: Summer house
Developer: MEK Development SA
Architectural Design:
Sinas Architects
George Sinas,
Architect Aristotle University of Thessalonica (AUTH)
MArch Southern California Institute of Architecture (SCI-Arc)
Collaborators:
Maria Mamoura
Architect NTUA
MSc AAC – Bartlett UCL
Christos Siantrivanopoulos, Topographer
Yiannis Bounias, Structural Engineer
Christos Baniotopoulos, Mechanical Engineer
Renderings:
Kostas Chronas, George Sinas

from:http://blog.sias.gr/

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Διημερίδα Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου με θέμα "Ερευνητική και τεχνολογική συνεργασία για την επιλογή και σύσταση υποστρωμάτων και φυτικών συνθέσεων για φυτοδώματα".

Διημερίδα Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου με θέμα "Ερευνητική και τεχνολογική συνεργασία για την επιλογή και σύσταση υποστρωμάτων και φυτικών συνθέσεων για φυτοδώματα"  
γεμάτη η αίθουσα και ο καθηγητής ΓΠΑ Δρ.ΠΑ Παν. Νεκταριος απαντά σε ερωτήσεις 

1η  ημέρα

Ο υπεύθυνος του προγράμματος Δρ Ν Ντούλος στην παρουσίαση του 
Εξαιρετική η δουλειά του εργαστηρίου και οι παρουσιάσεις  μεστές,γεμάτες ιδέες εμπειρία και συμπεράσματα που θα βρούνε άμεσα εφαρμογή στα δώματα που σχεδιάζονται και κατασκευάζονται.

Στο βήμα η καθηγήτρια Δρ.Μ. Παπαγωτίου διευθύντρια του εργαστηρίου

Σαφείς οι απαντήσεις στο ποια φυτά , πόσο νερό και γιατί , βάθος υποστρώματος  με αιτιολόγηση και ανάλυση ...


Ο Γ.Τσανάκας από το ΑΠΘ

Πρόσκληση και πρόγραμμα στο Urban BioRoof - Διημερίδα Ανθοκομίας και Αρχιτεκτονικής Τοπίου


Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Οργάνωση διαχείρισης φυτεμένων δωμάτων



Η ΠΡΑΣΙΝΗ  στέγη  θεωρείται   παραγωγική και αποτελεσματική λύση περιβαλλοντικής αναβάθμισης  σε αστικές περιοχές σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, πολλοί δεν καταλαβαίνουν τη συνεχή ανάγκη να διατηρηθούν αυτές οι οροφές, ώστε να μην μετατρέπονται σε ζούγκλα  και ενδεχομένως να βλάψουν το   ίδιο το κτήριο που  είναι ένα μέρος του.  Η Πράσινη στέγη απαιτεί  συντήρηση που πρέπει να είναι οικονομική και σχετικά εύκολη, αλλά πρέπει να αναπτυχθεί με  ένα σχέδιο.

Πολλές  χώρες και περιοχές, όπως το Τορόντο του Καναδά,  απαιτούν τώρα ένα πρόγραμμα συντήρησης που πρέπει να υποβάλλεται, όταν ένα κτήριο θα πάρει άδεια για μια πράσινη στέγη. Στην Ουάσινγκτον, DC, οι επιθεωρήσεις στον τελευταίο όροφο απαιτούνται να πραγματοποιούνται  δύο φορές το χρόνο. Πολλά συστήματα και εταιρείες  πράσινων στεγών απαιτούν συνεχή συντήρηση, ως προϋπόθεση για να διατηρηθεί η εγγύηση για τα προϊόντα τους.

Ο σχεδιασμός Πράσινης στέγης και η επιλογή φυτικών ειδών θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις απαιτήσεις συντήρησης, τόσο του συστήματος που χρησιμοποιείται όσο  τα φυτά πάντα σε σχέση με το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα που θέλουμε να πετύχουμε. Υπάρχουν πολλά διαθέσιμα συστήματα που απαιτούν πολύ λίγη συντήρηση και είναι ελαφρά σε  βάρος- κάτι που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την  κατασκευή του κτιρίου ιδιαίτερα όταν πρόκειται για συστήματα εκτατικού τύπου φυτεμένου δώματός Αντίστοιχα τα συστήματα εντατικού τύπου απαιτούν και ένταση ενεργειών και συντήρησης

Στις παραπάνω φωτογραφίες, το πράσινο σύστημα οροφής στα αριστερά είναι ένα τεχνολογικά προηγμένο σύστημα που χρησιμοποιεί συνθετικά στρώματα κατακράτησης με ειδικό  εδαφικό υπόστρωμα ανάπτυξης. Δεν είναι απαιτητικό στη συντήρηση και ελαφρύτερο σε βάρος σε σύγκριση με την φωτογραφία στα δεξιά, ένα σύστημα με εντατικού τύπου  υποδομή και  παχύ εδαφικό υπόστρωμα . Το παχύτερο σύστημα πράσινης στέγης δεν είναι μόνο βαρύτερο, είναι επίσης ικανό να δεχθεί δέντρα  ή χλοοτάπητες και απαιτεί σημαντικά περισσότερες ενέργειές σε αυτούς τους χώρους.

Προτείνουμε τις παρακάτω ενέργειες και αρχές συντήρησης φυτεμένων δωμάτων


Επιλογή φυτών
Καλό είναι να επιλέγονται τοπικές ποικιλίες  εύρωστα και ανθεκτικά στην ξηρασία φυτά, όπως αρωματικά, ξηροφυτικά μεσογειακά είδη. Το προσωπικό συντήρησης θα πρέπει να είναι εξοικειωμένοι με τα φυτά στην  στέγη και τις προτίμησης αισθητικής του ιδιοκτήτη, και ποιά  «ζιζάνια» μπορούν  ή δεν μπορούν  να γίνουν  ανεκτά .

Σχέδιο Άρδευσης
Η πρόσβαση στο νερό, ιδιαίτερα στην πατρίδα μας,  στον τελευταίο όροφο είναι κρίσιμη για συμπληρωματική άρδευση στη φάση εγκατάστασης και κατά τη διάρκεια περιόδων ξηρασίας. Είναι υποχρεωτικό να υπάρχει σύστημα άρδευσης που μια δύο φορές την εβδομάδα θα συμπληρώνει το νερό που χάνουν τα φυτά κατά την εξάμηνη ξηρή περίοδο . Στην περίπτωση του εντατικού τύπο η άρδευση μπορεί να είναι και καθημερινή.


Σχέδιο Λίπανσης
Μια ετήσια εφαρμογή λιπάσματος αργής αποδέσμευσης, συνήθως την άνοιξη, βοηθά τα φυτά  με θρεπτικά συστατικά  για μια περίοδο 3-9 ​​μηνών. Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για την αποφυγή εφαρμογής χημικών λιπάνσεων  στα φυτά.
Έλεγχος Ζιζανίων
Το Βοτάνισμα είναι απαραίτητο σε όλες τις πράσινες στέγες. Χωρίς την κατάλληλη συντήρηση,  η επέκταση των  ζιζανίων μπορεί να  κυριαρχήσουν  σε μια πράσινη στέγη και αποτελούν απειλή για τον αρχικό σχεδιασμό πράσινης στέγης. Ξυλώδη φυτά μπορούν ενδεχομένως να βλάψουν  και την μεμβράνη στεγανοποίησης. Τα συστήματα  διαστρωμάτωσης φυτεμένων δωμάτων  που χρησιμοποιούμε στην λεκάνη της Μεσογείου με συνθετικά στρώματα κατακράτηση νερού είναι λιγότερο φιλόξενα για επιβλαβή ζιζάνια από τα συστήματα με παχύ υπόστρωμα ανάπτυξης. Συνεπώς, αυτοί οι τύποι  συστημάτων  απαιτούν λιγότερες επεμβάσεις  ρουτίνας.
Επιθεώρηση αποστράγγισης
 Η Επιθεώρηση των διαδρομών αποστράγγισης είναι πολύ σημαντική. Αποκλεισμένες αποχετεύσεις και η συγκέντρωση του νερού μπορεί να προκαλέσει την αποσύνθεση ριζών,  καταστροφή φυτών και ζημιά στην υποδομή του κτηρίου.Τα φρεάτια ελέγχονται σχολαστικά και καθαρίζονται

Οργάνωση διαχείρισης της Πράσινης στέγης

Μία  σωστά εγκατεστημένη  πράσινη στέγη που είναι καλά σχεδιασμένη έχει  απαιτήσεις συντήρησης της που είναι συνήθως ελάχιστες δυνατές . Ωστόσο, θα πρέπει να εξακολουθεί να υπάρχει ένα άτομο ή μια ομάδα που είναι υπεύθυνη για τη διατήρηση του συστήματος, την εκτέλεση επισκέψεων 3 ή 4 φορές το χρόνο ή περισσότερες αν είναι εντατικού τύπου. Αν το ακίνητο ή  ο ιδιοκτήτης  δεν έχει το προσωπικό για να το κάνει αυτό, συνιστάται να προσληφθεί ένας επαγγελματίας πράσινου, κηπουρός ή εταιρεία  ανάδοχος συντήρησης  της στέγης με εμπειρία στα φυτεμένα δώματα και με  κατάρτιση  και στην εργασία σε ύψος. 
Μια  έκθεση θα πρέπει να γραφτεί σε κάθε επίσκεψη και θα πρέπει να καταγράφονται και οι  καιρικές συνθήκες που υπήρχαν στο προηγούμενο διάστημα σε σχέση με τα ευρήματα. Οι φωτογραφίες είναι ένα must για μελλοντική αναφορά και αποδείξεις  για πιθανά προβλήματα ή απαιτήσεων  για την εγγύηση που δίνουν οι εταιρείες υποδομών φυτεμένων δωμάτων και κατασκευαστικές εταιρείες .


Οι κατευθυντήριες οδηγίες  στην χώρα μας αναφέρουν συγκεκριμένα :

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Για την διαβίωση και υγιή ανάπτυξη των φυτών αλλά και την σωστή λειτουργία του συστήματος υποδομής είναι απαραίτητος ο διαχρονικός έλεγχος και η συντήρηση των φυτεμένων δωμάτων.
Η διαχείριση του φυτεμένου δώματος/στέγης περιλαμβάνει :
• Συντήρηση του συστήματος υποδομής
• Συντήρηση του συστήματος άρδευσης
• Διαχείριση των φυτεμένων επιφανειών
Ανάλογα με τον τύπο του φυτεμένου δώματος/στέγης, αλλά και το είδος των φυτών που αναπτύσσονται σε αυτό, καθορίζονται οι απαραίτητες επισκέψεις εξειδικευμένου συνεργείου ανά μήνα / έτος, καθώς και οι απαραίτητες επεμβάσεις .
Στα ιδιωτικά έργα συνίσταται η σύνταξη συμφωνητικού συντήρησης όπου θα περιγράφονται αναλυτικά όλες οι απαραίτητες εργασίες διαχείρισης και θα προσδιορίζεται ο χρόνος παράδοσης του έργου.

1 ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΠΟΔΟΜΗΣ
1.1 Γενικά
Καθ΄ολη την διάρκεια ζωής του φυτεμένου δώματος είναι ο απαραίτητος έλεγχος και η συντήρηση του συστήματος υποδομής.Η συχνότητα εμφάνισης προβλημάτων και η ανάγκη λήψης μέτρων εξαρτάται από:
• την ποιότητα της στεγανωτικής μεμβράνης και την σωστή τοποθέτηση της όπως προδιαγράφεται από τον οίκο κατασκευής. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στα σημεία ενώσεων των φύλλων της μεμβράνης .
• την ποιότητα, την αντοχή στην γήρανση και την σωστή τοποθέτηση της χρησιμοποιούμενης αντιριζικής μεμβράνης. Η επικάλυψη των άκρων της και οι ενώσεις των φύλλων της μεμβράνης πρέπει να γίνονται υποχρεωτικά όπως προδιαγράφεται από τον οίκο κατασκευής. Σε περίπτωση που
προδιαγράφεται οι ενώσεις των αντιριζικών μεμβρανών να γίνονται με χρήση ειδικής κόλλας, η χρησιμοποιούμενη κόλλα πρέπει να διαθέτει αντιριζική προστασία.
• την ποιότητα , το είδος των χρησιμοποιούμενων φύλλων προστασίας και την σωστή τοποθέτηση, όπως προδιαγράφεται από τον οίκο κατασκευής τους .
Το γύρισμα όλων των μεμβρανών στα στηθαία και στις παρειές των δωμάτων σε ύψος μεγαλύτερο κατά 5-10εκ. από την ανώτερη στάθμη του υποστρώματος ανάπτυξης των φυτών.
• Τη σωστή στερέωση όλων των μεμβρανών. Ανεξάρτητα από τα παραπάνω αναφερόμενα ο έλεγχος του συστήματος υποδομής απαιτείται να είναι συχνός και όχι σε διαστήματα μεγαλύτερα του εξαμήνου. Σε περίπτωση που διαπιστωθούν προβλήματα απαιτείται η άμεση επίλυση τους και αυξάνεται η συχνότητα των επισκέψεων ελέγχου. 
Ο έλεγχος του συστήματος υποδομής περιλαμβάνει :
1. Έλεγχος λειτουργίας της καλής αποστράγγισης και απομάκρυνσης του πλεονάζοντος νερού.
• Έλεγχος των υδρορροών
• Έλεγχο φρεατίων απορροής
• Έλεγχος περιμετρικής ζώνης υπερχείλισης
2. Έλεγχος περιμετρικής στήριξης μεμβράνης στεγανοποίησης και των
υλικών υποδομής.
3. Έλεγχος αρτιότητας της υποδομής
4. Έλεγχος του ποσοστού οργανικής ουσίας στο υπόστρωμα ανάπτυξης
των φυτών.

1.2 Έλεγχος λειτουργίας της αποστράγγισης
Καθ΄όλη την διάρκεια ζωής του φυτεμένου δώματος είναι απαραίτητος ο έλεγχος της καλής αποστράγγισης και απομάκρυνσης του πλεονάζοντος νερού από το σύστημα υποδομής.
Για τον έλεγχο της καλής αποστράγγισης και απομάκρυνσης του πλεονάζοντος  νερού από το σύστημα υποδομής, κατά την επίσκεψη του στο δώμα ο υπεύθυνος συντήρησης, ελέγχει και καθαρίζει τις υδρορροές στις οποίες είναι τοποθετημένα τα φρεάτια ελέγχου. Δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις γωνίες και σε ειδικά σημεία των σωληνώσεων.
Ελέγχει και καθαρίζει τα φρεάτια απορροής από τυχόν ρίζες και τμήματα υλικών εδαφικού υποστρώματος. 
Ελέγχει αν υπάρχει αδρανές υλικό ή ύπαρξη ριζωμάτων και τα απομακρύνει στις ζώνες υπερχείλισης, που είναι κατασκευασμένες από αδρανή υλικά /βότσαλο στην περίμετρο των φυτεμένων δωμάτων/στεγών . Καθαρίζει την ζώνη των φυτών που αναπτύσσονται κοντά στην περίμετρο του φυτεμένου
δώματος και απομακρύνει τα φυτά που έχουν επιθετικό ριζικό σύστημα.

1.3 Έλεγχος μηχανικής στήριξης της μεμβράνης στεγανοποίησης και των υλικών υποδομής.
Για την καλή λειτουργία της στεγανοποίησης και αντιρριζικής προστασίας είναι απαραίτητος ο έλεγχος της περιμετρικής στερέωσης των μεμβρανών στο στηθαίο. Ελέγχονται όλα τα στοιχεία της μηχανικής στερέωσης των υλικών υποδομής.
Πραγματοποιείται έλεγχος γήρανσης των υλικών υποδομής στα σημεία που είναι εκτεθειμένα στον ήλιο και γίνεται αποκατάσταση αυτών .
Επισκευάζονται άμεσα προβλήματα και στεγανώνονται οι μικρές οπές που τυχόν υπάρχουν .
Κάθε τριετία είναι υποχρεωτική η ανανέωση της πολυουρεθανικής μαστίχης που σφραγίζει το ειδικό μεταλλικό τεμάχιο μηχανικής στερέωσης.

1.4 Έλεγχος αρτιότητας της υποδομή
Σε περίπτωση που θα διαπιστωθεί ότι έχει διαρραγεί η υποδομή του φυτεμένου δώματος γίνεται διερεύνηση να βρεθούν τα σημεία που πιθανά από προηγούμενες εργασίες έχει διαρραγεί η υποδομή και επισκευάζονται άμεσα ,

1.5 Συμπλήρωση οργανικής ουσίας
Μετά την πάροδο πέντε ετών από την κατασκευή του φυτεμένου δώματος είναι απαραίτητος ο έλεγχος του ποσοστού της οργανικής ουσίας στο υπόστρωμα ανάπτυξης των φυτών. Αν το ποσοστό της οργανικής ουσίας είναι μικρότερο κατά 70% μάζας από το αρχικό ποσοστό οργανικής ουσίας στο υπόστρωμα ανάπτυξης των φυτών , είναι απαραίτητη η επιφανειακή πλήρωση με οργανική
ουσία με την μορφή κομπόστας ή χουμικών.

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΡΔΕΥΣΗΣ
Η συντήρηση του συστήματος άρδευσης θα περιλαμβάνει, σε συνεχή βάση, όλες τις αναγκαίες εργασίες παρακολούθησης και καθαρισμού του συστήματος  και αντικατάστασης των τμημάτων που υπέστησαν βλάβη (καθαρισμός, επισκευές διαρροών, εκπλύσεις, ρυθμίσεις βαλβίδων μείωσης πίεσης και άλλων συσκευών, αντικατάσταση διαφόρων σωλήνων και σταλακτών, αντικατάσταση
εξοπλισμού που υπέστη βλάβη κλπ.), ώστε να διατηρείται το σύστημα άρδευσης σε άριστη κατάσταση λειτουργίας, μέχρι την οριστική παραλαβή του έργου. Δύο φορές το χρόνο, μια στην έναρξη και μια στα μέσα της αρδευτικής περιόδου, θα γίνεται γενική συντήρηση του δικτύου, κατά την οποία θα ελέγχεται όλο το δίκτυο, θα επαναρρυθμίζονται οι πιέσεις, θα γίνεται καθαρισμός ή αντικατάσταση των επί μέρους εξαρτημάτων που παρουσιάζουν προβλήματα και γενική έκπλυση του δικτύου.
Μετά το τέλος κάθε αρδευτικής περιόδου θα καθαρίζονται και θα αδειάζουν από νερό όλα τα φίλτρα.
Η συντήρηση των αντλητικών μηχανημάτων και των τυχόν εγκαταστάσεων του υδραυλικού εγχυτήρα θα γίνεται ανελλιπώς, όπως προβλέπεται από τον κατασκευαστή.

για πληρη ανάλυση :http://taratsokipos.blogspot.gr/p/blog-page.html

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Urban heat: A message from the future-Αστική θερμότητα: Ένα μήνυμα από το μέλλον

Αστική θερμότητα: Ένα μήνυμα από το μέλλον

Καθώς τα κύματα καύσωνα έχουν συνέχεια  αύξηση, οι επιστήμονες ανησυχούν  και πιέζουν  για πιο πράσινη πόλη, πράσινες στέγες  και δρόμους

Αστική θερμότητας: Ένα μήνυμα από το μέλλον
Τα κύματα καύσωνα, όπως αυτό που έπληξε τη Νέα Υόρκη το 2011 μεγεθύνονται από την αστική επίδραση θερμικής νησίδας. [Πιστωτική Image: Flickr χρήστη Chris Goldberg]
Με  | Καταχωρήθηκε thn  10η του Σεπτεμβρίου 2015 
Posted in: Περιβάλλον 
Ετικέτες: κλίματος,  
στέγες, πρασίνου, θερμότητας,  καύσωνα, θερμότητα, οικολογίας, 


Όταν  o  Stuart Gaffin βλέπει στο ορίζοντα της Νέας Υόρκης από την κορυφή της ερευνητικής πράσινης στέγης , ο επιστήμονας ειδικός για την κλιματική αλλαγή στο Πανεπιστήμιο Columbia φαντάζεται ότι τα εκατοντάδες πανύψηλα κτίρια γύρω του είναι σαν οι κορμοί των γιγάντιων δέντρων καπόκ που κοσμούν τον ουρανό του Αμαζονίου.
              "Μπορούμε να πάρουμε περιοχές  ασφάλτου στην  ζούγκλα της Νέας Υόρκης και  να τα μετατρέψουμε σε πράσινες οάσεις;» ρωτάει ρητορικά Gaffin. "Αυτό δεν συμβαίνει ακόμα ... αλλά αυτό είναι πάντα το όραμα μου και των συναδέλφων μου:. Προσπαθούμε  να  το πραγματοποιήσει  σε περιοχές που δεν είναι πράσινες"
                Ο Gaffin δεν είναι ονειροπαρμένος  δέντρο-χίπης. Είναι ένας ερευνητής  επιστήμονας που συλλέγει μετρήσεις θερμοκρασίας και δείγματα εδάφους από τους δρόμους του Μανχάταν, σοκάκια, στέγες, ακόμη και στις φυλακές για να κατανοήσουμε καλύτερα έναν όλο και πιο επικίνδυνο πρόβλημα που  οι κλιματολόγοι ονομάζουν  την αστική επίδραση θερμικής νησίδας.

             Οι Αστικές θερμικές νησίδες δημιουργούν  υψηλές θερμοκρασίες σε πυκνοκατοικημένες γειτονιές με μαύρες στέγες (ασφαλτικων μονώσεων)και άλλα αδιαπέραστα υλικά όπως μεμβράνες. Χάρτες θερμότητας και μελέτες δείχνουν ότι υποβαθμισμένες κοινότητες στις πόλεις που στερούνται σημείων δροσισμού  και χώρους πρασίνου μπορεί να είναι ακόμη πιο επιρρεπείς στο φαινόμενο. Οι πόλεις καλύπτουν λιγότερο από δύο τοις εκατό της επιφάνειας της Γης, αλλά  ο Gaffin τους βλέπει ως κρυστάλλινες σφαίρες που θα προβλέψουν το μέλλον της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής και τις  απαντήσεις μας και λύσεις που θα δώσουμε  σε αυτήν.

             Η καυτή Πόλη  είναι ήδη μια απειλή για πολλά. Σε ορισμένες πόλεις, οι θερμοκρασίες μπορεί να πετάξει στα ύψη μέχρι και 22 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από ό,τι στις γύρω προαστιακές ή αγροτικές περιοχές. Καύσωνες είναι ήδη υπεύθυνοι για περισσότερους θανάτους από ό,τι οποιαδήποτε άλλη μορφή ακραίων  καιρικών συνθήκων. Μια σημαντική  συλλογή  έρευνητικών δεδομένων αναδεικνύει  δείχνουν ότι οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά, φυλετικές μειονότητες και οι φτωχοί - πληθυσμούς που έχουν την τάση να ζουν σε μικρότερος και υποβαθμισμένους χώρους - θα είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο, όσο τα κύματα καύσωνα γίνονται πιο συχνά λόγω της κλιματικής αλλαγής.

            Η Αστική νησίδα θερμότητας οδηγεί συνεχώς σε μεγαλύτερη χρήση ενέργειας, διογκώνοντας το πρόβλημα. Ήδη, οι πόλεις είναι υπεύθυνες για το 75 τοις εκατό των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Οι Αστικές νησιδες θερμότητας οδηγούν έμμεσα στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή με σημαντική αύξηση  ζήτησης ενέργειας για τις ζεστές μέρες, λέει ο Brian Stone,  υπεύθυνος για τον αστικό σχεδιασμό  στο Georgia Institute of Technology. Τον περασμένο Φεβρουάριο, μια νέα έκθεση από την πόλη της Νέας Υόρκης( Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή) προέβλεψε ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα, συμπεριλαμβανομένων των καυσώνων, πρόκειται να αυξηθούν με την υπερθέρμανση του πλανήτη. Μέχρι το 2020, η ομάδα προέβλεψε, τον αριθμό των ημερών πάνω από 90 βαθμούς μπορεί να αυξηθεί κατά περισσότερο από 50 τοις εκατό σε σύγκριση με τα στοιχεία πριν από το 2000.

            Η Νέα Υόρκη θα έχει  ένα πιο ζεστό, πιο βροχερό κλίμα παρόμοιο με πόλεις στη Βιρτζίνια και σήμερα, λέει ο Τίμων McPhearson, ένα αστικός οικολόγος στη Νέα Σχολή Κοινωνικών Ερευνών. Το κλίμα στην πόλη της Νέας Υόρκης δεν είναι το ίδιο όπως ήταν πριν από 30 χρόνια, και θα συνεχίσει να αλλάζει κατά τις επόμενες δεκαετίες, Ο McPhearson εξήγησε.  "Θα πρέπει να σκέφτεστε,« Πού είναι οι πιο  θερμές  γειτονιές; » « Μία  μητρόπολη γεμάτη, ποικιλόμορφία  όπως η Νέα Υόρκη θα πρέπει έχει λύσεις και απαντήσεις προσαρμοσμένες στις συγκεκριμένες γειτονιές ιδιαίτερα εκείνες όπου οι κάτοικοι βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.

       Θερμικές δορυφορικές εικόνες της Νέας Υόρκης αποδεικνύουν ότι το Βορειοδυτικό Μπρούκλιν, το Ανατολικό Χάρλεμ και Νότιο Μπρονξ - όλες οι κοινότητες που είναι φυλετικά και οικονομικά διαφορετικές - είναι μερικές από τις πιο θερμές  γειτονιές της πόλης. "Αυτά θα προσδιορίσω ως hot spots, όπως και hot spots για την ανάγκη [επιπλέον προσοχή]," δήλωσε ο McPhearson.

     Η πρόβλεψη πόσο πολύ θερμότερες  θα γίνουν οι συγκεκριμένες αστικές γειτονιές λόγω της θέρμανσης του κλίματος είναι δύσκολη, σύμφωνα με την Leiqiu Χου, η οποία μετρά την ένταση της αστικής θερμικής νησιδας στο Εθνικό Κέντρο για την Ατμοσφαιρική Έρευνα στο Boulder του Κολοράντο. Αυτή ροσπαθεί να κατανοήσει τις αστικές διαφορές θερμοκρασίας με την κατάρτιση δορυφορικών δεδομένων από το παρελθόν με  ακραία φαινόμενα θερμότητας, συμπεριλαμβανομένου του  καύσωνα Σικάγου του 1995 υπεύθυνο για περισσότερους από 750 θανάτους σχετιζόμενους με την θερμότητα, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν ηλικιωμένοι, φτωχοί και φυλετικές μειονότητες.

          Το αότέλεσμα είναι ότι το αστικό φαινόμενο της θερμικής νησίδας κυμαίνεται και διαφέρει μεταξύ των πόλεων:  Η Χου έχει αποδείξει ότι η αστική επίδραση θερμικής νησίδας στο Σικάγο  στην πραγματικότητα μειώνεται κατά τη διάρκεια του καύσωνα. Αν και η πόλη εξακολουθεί να είναι θερμότερη από τις γύρω περιοχές, η διαφορά θερμοκρασίας δεν είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη των κανονικών συνθηκών του καλοκαιριού. Αλλά το αντίθετο ισχύει για ακραία κύματα καύσωνα στην Ουάσιγκτον, DC και την Ατλάντα, Γεωργίας. Σε αυτά τα μέρη, το αστικό φαινόμενο της θερμικής νησίδας έκανε την κατάσταση πολύ χειρότερη. Η Ουάσιγκτον είχε υψηλότερες θερμοκρασίες  Ιουνίου με  104 βαθμούς Φαρενάιτ στο κύμα καύσωνα του 2012. Στα τρέχοντα ερευνητικά η Χου ερευνά γιατί συνέβησαν αυτές οι διαφορές.
        Αν και η ακριβής φύση της επίδρασης της αστικής θερμικής νησίδας  ποικίλλει γεωγραφικά, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχουν ορισμένοι τρόποι για την καταπολέμηση της θερμότητας παντού. Για  τον Gaffin (Κολούμπια),οι  πράσινες στέγες αποτελούν μια προφανή απάντηση.  Οι στέγες αποτελούν περίπου το 10 με 15 τοις εκατό της έκτασης μέσα σε μια πόλη, ή περίπου 22 φορές την περιοχή του Central Park στη Νέα Υόρκη. Ο Gaffin έχει ασχοληθεί με τη μετατροπή παραδοσιακών στεγών  καλυμμένων με ασφαλτόπανα, η οποία μπορεί να φτάσει τους  170 βαθμούς για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, σε πράσινους παραδείσους στις καυτές περιοχές του Μπρονξ και Harlem.

       Τα φυτά για πράσινες στέγες δεσμεύουν την  βροχή,  το μετατρέπουν σε υδρατμούς κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης και το αποδεσμεύουν , σχηματίζοντας μια στήλη του νερού που ψύχει τον αέρα. Το στρώμα βλάστησης δρα σαν ένα σφουγγάρι για τον ήλιο, δεσμεύει μέρος της θερμότητας που διαφορετικά θα ρέει μέσα από την οροφή και μέσα στο κτίριο. Οι πράσινες στέγες είναι μεγάλες καταβόθρες άνθρακα: 1.000 τετραγωνικών ποδιών πράσινης στέγης μπορεί να αφαιρέσει έως και 40 κιλά ρύπανσης και των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, και μπορεί να είναι 50 έως 60 βαθμούς Κελσίου ψυχρότερο από ό,τι τυπικές στέγες, σύμφωνα με μια έκθεση από την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ

Το 2009, ο Gaffin δημιουργήσε μια πράσινη στέγη στην Ethical Culture Fieldston School  στο Μπρονξ, που τώρα καλύπτονται με  παχύφυτα. Αυτή η οροφή είναι παρόμοια με εκείνη στην κορυφή  του Δημαρχείου του Σικάγο που εξοικονομεί  στην πόλη περίπου $ 3.600 λογαριασμούς θέρμανσης και ψύξης ετήσια .

Αλλά οι πράσινες στέγες δεν είναι παντού ακόμα. Υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο κτίρια στη Νέα Υόρκη, και κάτω από 400.000 έχουν πράσινες στέγες, σύμφωνα με μια έρευνα του 2012 Δεν είναι εύκολο ή φθηνό να διατηρηθεί. Σε σημερινές τιμές για εντατικές πράσινες στέγες, δημιουργώντας μια στέγη το ίδιο μέγεθος με την 20.300 τετραγωνικών ποδιών οροφή του Δημαρχείου του Σικάγο θα κοστίσει περισσότερο από $ 500.000. Μια συμβατική στέγη ίδιου μεγέθους θα είναι το μισό της τιμής.

Ακόμα, υπάρχουν και άλλες πρωτοβουλίες που μπορούν να πάρουν πόλεις για τον περιορισμό της θερμότητας.  Η πόλη της Νέας Υόρκης PlaNYC  με την πράσινη πρωτοβουλία, που εγκρίθηκε το 2007, έχει φυτευτεί κοντά σε ένα εκατομμύριο δέντρα μέσω της MillionTreesNYC έργου και έχουν καθαριστεί πάνω  από 500 βιομηχανικές εκτάσεις και τους μετέτρεψε σε  πάρκα τσέπης γειτονιάς.
Στο Σικάγο, στην περιοχή του καύσωνα του 1995, έγιναν  αρκετές πράσινες πρωτοβουλίες για τις υποδομές, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης δροσερών  διαπερατών πεζοδρόμιών  σε σοκάκια και με την κατασκευή πράσινων στεγών.

Ακόμη και μικρότερες πόλεις όπως το Λούισβιλ, (Κεντάκι), έχουν κάνει μια προσπάθεια να αυξήσουν τα συστήματα ψύξης  μετά την από το  2012 μελέτη από Stone Tech's,Γεωργία που ς προσδιορίζεται ως η πόλη των ΗΠΑ με το ταχύτερα αναπτυσσόμενο φαινόμενο    αστικής νησίδα Θερμότητας.  Η μελέτη  για την Αστική Θερμική Νησίδα του Λούισβιλ συλλέγει δεδομένα θερμοκρασίας σε όλη την πόλη για να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης της θερμότητας που θα προτείνουμε στρατηγικές  επιπέδου γειτονιάς, όπως η μείωση των αποβλήτων θερμότητα από την κατανάλωση ενέργειας. "Η ζέστη δεν ακούγεται σαν κάτι που μπορείτε να  διαχειριστείτε, αλλά μπορείτε», είπε ο Στόου 
                                     
Προς το παρόν, οι κίνδυνοι που συνδέονται με θερμότερα καλοκαίρια είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα για τις πόλεις, αλλά  ο Gaffin Κολούμπια επισημαίνει ότι τελικά σε όλες τις κοινότητες - μεγάλες και μικρές, αστικές και αγροτικές - θα είναι  έντονο το αίσθημα της θερμότητας. Έτσι οι αστικές  νησίδες θερμότητας μπορεί να κάνουν τις ημέρες του καλοκαιριού ανυπόφορες, και  δίνουν στους επιστήμονες μέθοδο για να δούμε τι μελλοντικές κλιματικές συνθήκες  που μπορεί να είναι παρόμοιες. Οι επιστήμονες και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μεταμορφώνουν σταδιακά μέρη όπως η Νέα Υόρκη, το Σικάγο και το Louisville σε εργαστήρια διαβίωσης: τοποθεσίες σε πεδίο δοκιμής ιδεών που τελικά θα εφαρμοστούν παντού.
"[Οι πόλεις] είναι ένα πολύ σημαντικό τεστ για το πώς πρόκειται να προχωρήσουμε στο θέμα της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής", δήλωσε ο Gaffin. "Όταν φτιάξαμε πόλεις ... εμείς δεν σκεφτόμαστε τι θα προκαλούσαν στα τοπικά κλίματα. Έχουμε τον έλεγχο των επιφανειών, και τι επιστρώνουμε   στην πόλη είναι υπό τον έλεγχό μας και επηρεάζει τη θερμοκρασία στην επιφάνεια. "




Urban heat: A message from the future

As heat waves increase, worried scientists are pushing greener city roofs and streets

Urban heat: A message from the future
Sticky heat waves like the one that struck New York City in 2011 are magnified by the urban heat island effect. [Image credit: Flickr User Chris Goldberg]

When Stuart Gaffin looks out at the New York City skyline from atop his green roof research station, the Columbia University climate scientist imagines that the hundreds of towering buildings around him are the trunks of giant kapok trees gracing the Amazon sky.
“Can we take areas of the asphalt jungle of New York and can we turn them into green oases?” Gaffin asks rhetorically. “That’s not happening quite yet … but that’s always been my and my colleagues’ vision: Trying to bring this into areas that are not green.”
Gaffin is no dreamy tree-hugger. He’s a data-mining scientist who collects temperature measurements and soil samples from Manhattan streets, alleyways, rooftops and even prisons to better understand an increasingly dangerous problem that climatologists call theurban heat island effect.
Urban heat islands form elevated temperatures in densely populated neighborhoods with black tar roofs and other impermeable materials like asphalt. Heat maps and studies indicate that underserved communities in cities deprived of cooling centers and green spaces may be even more susceptible to the effect. Cities cover less than two percent of the Earth’s land surface, but Gaffin sees them as crystal balls that will foretell the future of global climate change and our responses to it.
City heat is already a threat to many. In some cities, temperatures can soar up to 22 degrees Fahrenheit higher than in nearby suburban or rural areas. Heat waves are alreadyresponsible for more deaths than any other form of extreme weather. And a robust collection of research suggests that elderly, children, racial minorities and the poor —populations that tend to live in close quarters — will be most at risk as heat waves become more common due to climate change.
Urban heat islands may perpetuate themselves by leading to more energy usage. Already, cities are responsible for 75 percent of global carbon dioxide emissions. Urban heat islands indirectly drive global climate change by hiking energy demand on hot days, says Brian Stone, a city regional planner at the Georgia Institute of Technology. This past February, a new report from the New York City Panel on Climate Change predicted that extreme weather events, including heat waves, are going to increase with global warming. By 2020, the panel predicted, the number of days at or above 90 degrees may increase by more than 50 percent compared to the records before 2000.
New York City will have a warmer, wetter climate similar to cities in Virginia today, saysTimon McPhearson, an urban ecologist at the New School for Social Research. Climate in New York City is not the same as it was 30 years ago, and it will continue to change in the coming decades, McPhearson explained. He said, “You need to be thinking, ‘Where are the hottest neighborhoods?’” A teeming, diverse metropolis like New York will need responses tailored to specific neighborhoods especially those where residents are most at risk.
Thermal satellite images of New York City show that Northwest Brooklyn, East Harlem and South Bronx — all communities that are racially and economically diverse — are some of the hottest neighborhoods in the city. “Those I would identify as hot spots, and as hot spots for need [of extra attention],” McPhearson said.
Predicting just how much hotter specific urban neighborhoods will get as the climate warms is tricky, according to Leiqiu Hu, who measures the intensity of urban heat islands at the National Center for Atmospheric Research in Boulder, Colorado. She is currently trying to understand urban temperature differentials by compiling satellite data from past extreme heat events, including the 1995 Chicago heat wave responsible for more than 750 heat-related deaths, most of whom were elderly, poor and racial minorities.
It turns out the urban heat island effect varies across cities: Hu has found that the urban heat island effect in Chicago actually reduced during heat waves. While the city is still hotter than surrounding areas, the temperature difference is not much greater than that of normal summer conditions. But the opposite is true of extreme heat waves in Washington, D.C. and Atlanta, Georgia. In those places, the urban heat island effect made the situation much worse. Washington D.C. had its highest June temperatures at 104 degrees Fahrenheit in the 2012 heat wave. Hu’s current research investigates why these variations occurred.
Though the exact nature of the urban heat island effect varies geographically, scientists think there are certain ways of fighting heat everywhere. To Columbia’s Gaffin, green roofs are one obvious response. Roofs make up about 10 to 15 percent of the land area within a city, or approximately 22 times the area of Central Park in New York City. Gaffin has been working on converting traditional black tar rooftops, which can reach a scorching 170 degrees on hot summer days, into green havens in steamy areas of the Bronx and Harlem.
Plants on green roofs drink up rain, convert it to water vapor during photosynthesis and release it, forming a water column that cools the air. The layer of vegetation acts like a sun sponge, soaking up some of the heat that would otherwise flow through the roof and into the building. Green roofs are great carbon sinks: a 1,000-square foot green roof can remove up to 40 pounds of pollution and carbon emissions, and can be 50 to 60 degrees Fahrenheit cooler than typical roofs, according to a report by the U.S. Environmental Protection Agency
In 2009, Gaffin set up a green roof at the Ethical Culture Fieldston School in the Bronx that is now covered with little succulent plants. This roof is similar to the one atop Chicago’s City Hall that saves the city about $3,600 in heating and cooling bills.
But green roofs are not everywhere yet. There are approximately one million buildings in New York City, and just under 400,000 have green roofs, according to a 2012 industry survey. They’re not easy or cheap to maintain. At today’s prices for intensive green roofs, creating a roof the same size as the 20,300-square foot roof atop Chicago City Hall would cost more than $500,000. A conventional tar roof the same size would be half the price.
Still, there are other initiatives cities can take to mitigate heat. New York City’s PlaNYCgreen initiative, adopted in 2007, has planted close to a million trees through theMillionTreesNYC project and has also cleaned up 500 brownfields and turned them into neighborhood pocket parks. Chicago, the site of the 1995 heatwave, has several green infrastructure initiatives, including installing cool permeable pavement in alleyways and constructing green roofs.
Even smaller cities like Louisville, Kentucky, have made an effort to increase cooling systems after a 2012 study by Georgia Tech’s Stone that identified it as the U.S. city with the fastest growing urban heat island effect. Louisville’s Urban Heat Island Project is collecting temperature data across the city to generate a comprehensive heat management plan that will recommend neighborhood-level strategies, such as reducing heat waste from energy consumption. “Heat doesn’t sound like something you can manage, but you can,” Stone said.
For now, the risks associated with hotter summers are a particular problem for cities, but Columbia’s Gaffin makes the point that eventually all communities — large and small, urban and rural — will be feeling the heat. While they may make summer days unbearable, urban heat islands give scientists a way to see what future climate conditions may be like. Scientists and policy-makers are gradually transforming places like New York, Chicago and Louisville into living laboratories: Places to field-test ideas that will eventually be applied everywhere.
“[Cities] are a very important test case for how we are going to go forward on the issue of global climate change,” Gaffin said. “When we built cities … we didn’t think about what they were doing to local climates. We control the land surfaces, and what we put down everywhere in the city is under our control and affects the surface temperature.”
http://scienceline.org/2015/09/urban-heat-a-message-from-the-future/